Ostatnie wiadomości
Od zwierząt ludzi różni to że znają dziadków i babcie oraz wnuczęta.To właśnie historia i pamięć. Akurat w tym sporo zwierząt jest lepszych bo rozpoznaje to nosem bez pomocy albumów rodzinnych.
Innymi słowy, zadziałał swoisty - ujemny - dobór naturalny? Najlepsi, najwaleczniejsi i najodważniejsi ginęli w pierwszej kolejności? W swojej większości nie zdążywszy przekazać swoich genów potomkom?Nie musi być zaraz Darwin. Wystarczy to co nas różni od zwierząt - historia i świadomość.
Nie posądzam cię o złą wolę, bo w takim przypadku rozmowa nie miałaby sensu, ale czemu miała służyć ta opowieść sprzed roku? Jakie są twoje konkretne wnioski?Wniosek był napisany wyraźnie: państwo wszystko robi drożej. Nie wiem, jaki % był utracony, wiem tylko, że przy każdym publicznym finansowaniu jakie osobiście widziałem na oczy (a sporo widziałem niekoniecznie z Unii) procedury powodują podrożenie projektu. W branży na ogół mówi się w ten sposób, że "Kowalski" wybudowałby to za x, sprzedałby Nowakowi za 2x (i bił się z radości piętami po tyłku) - a państwo, samorząd, whatever, jak się za to weźmie (zlecając drogą przetargu) to wtenczas Kowalski wybuduje to samo za 3x, no ale przy dopłacie np. 75% z Unii czy innego programu więc ich zdaniem jest zysk no i gitara a zresztą były jeszcze wyższe oferty więc jesteśmy gospodarni. Z drobnym pominięciem faktu, że to samo można było mieć za pół ceny a różnicę w tej czy innej formie dopłacili obywatele i ta połowa nie była "za darmo".
Wystąpić z Unii? Nie brać od niej pieniędzy? Poprawić procedury? Inne?
Ale przede wszystkim: jaki procent środków unijnych został utracony z powodu sytuacji takich, jaką opisałeś?
Czyli … do likwidacji?
To nieprawda i głęboka manipulacja.Whatever floats your boat...
Państwo co do zasady nie powinno się zajmować produkowaniem czegokolwiek.I ja gdzieś napisałem, że państwo powinno coś produkować?
Larry Niven w swojej powieści "Pierścień", na której zostawiłem b. niewiele suchych nitek, przedstawił mimochodem wizję starcia dwóch cywilizacji gwiazdowych, które - nawracając - trwało tak długo, aż się to na profil genetyczny wojujących stron przełożyło (najbardziej wojowniczy ginęli, zostawiając coraz mniej potomstwa, na placu boju zostali względni pacyfiści). Zaczynam się zastanawiać czy coś podobnego nie spotkało w wyniku wojen światowych i zachodniej - w tym polskiej - populacji. Stąd tak trudno o bohaterstwo.Innymi słowy, zadziałał swoisty - ujemny - dobór naturalny? Najlepsi, najwaleczniejsi i najodważniejsi ginęli w pierwszej kolejności? W swojej większości nie zdążywszy przekazać swoich genów potomkom?
Przed wchodzeniem na plac budowy, gdzie jest limitowana ilość na daną godzinę danego podwykonawcy stoi bramka.https://unherd.com/newsroom/what-americas-weed-habit-says-about-the-fall-of-protestantism/A propos tego, o czym mówicie, znam takie przykłady z obserwacji. Nie tylko stereotypowych pijanych budowlańców (przy czym nie wiem, czy maziek potwierdzi, ale mam wrażenie, że w tej branży coraz mniej picia),
Czy narkotyki powinny być legalne?Nie
Tak.
Zdecydowanie tak.
Wszystkie, włącznie z tzw. „twardymi”.
Cześć Jota, nie pamiętam już dlaczego, ale mnie chyba wyszło, że jednak Pirx (nie Parvis). Pamiętam, że miałem o to wielki żal do Lema, jak to do mnie dotarło, że wysłał Pirxa do krainy wiecznych łowów tak bezsensownie (w tym "łunochodzie") i w zasadzie na przystawkę do właściwej powieści. Tzn. tak czy tak Lem uśmiercił ich obu, ale jednak. Wiem, ze to durnowate gadanie (w każdym ujęciu), ale nie lubię sposobu, w jaki Lem rozstał się z beletrystyką, a zwłaszcza, że spalił mosty akurat poprzez ukatrupienia swego sztandarowego bohatera, na którym się wychowałem. Powiedzmy, że rozumiem i doceniam zamysł, ale serce boli. Co do czytania od środka, to odziedziczyłem taki sposób kupowania książek - w księgarni otwieram je mniej więcej w połowie i czytam kilka zdań, przerzucam kilka kartek i jeszcze raz. Jak "chyci" - to biorę. Często jakoś tak się trafia, że potem jak czytam już "porządnie", to okazuje się, że przeczytałem na chybił-trafił na jakiś niezwykle istotny szczegół, który powoduje, że fabuła staje się wiadoma, czyli zwykle nudnaNiedawno po raz pierwszy sobie przeczytałem "Fiasko" i to j a k Mark Tempe zobaczył Kwintan Dzety Harpii..
