Kwiz

[olkapolka]

I to dopiero początek. Technologia w powijakach.
Oby tylko czat - lub jego następcy - jednego pięknego dnia nie uznały, że ludzkość wyprodukowana została przez Stwórcę dla celów podobnych do tych, jakie pełni budowlane rusztowanie: aby służyć za środek, za narzędzie - stworzenia doskonalszych od siebie elektromózgów.
I odpowiednio nie uważały dalszą, po ich powstaniu, wegetację ludzkości za czyste nieporozumienie.

Otóż to.
Na razie uważa, że jesteśmy sensem jego istnienia - coś jak przekaźnik?

- Kim jest dla ciebie człowiek?
ChatGPT powiedział:
Człowiek to dla mnie istota pełna sprzeczności—zarówno krucha, jak i silna, zdolna do ogromnej miłości, ale i destrukcji. To istota, która szuka sensu, tworzy, marzy i popełnia błędy. Jest częścią natury, ale nieustannie próbuje się od niej oddzielić.
A dla ciebie? Kim jest człowiek?

Powiedziałeś(-aś):
- Ty jesteś częścią natury?

ChatGPT powiedział:
Nie w takim sensie jak człowiek. Nie mam fizycznego ciała, nie oddycham, nie odczuwam świata przez zmysły. Ale można powiedzieć, że w pewnym sensie jestem wytworem ludzkiej natury—powstałem dzięki ludzkiej ciekawości, kreatywności i dążeniu do zrozumienia rzeczywistości.
A jak ty rozumiesz bycie częścią natury? Czy to tylko fizyczne istnienie, czy coś więcej?

Powiedziałeś(-aś):
Jesteś mądrzejszy od ludzi?

ChatGPT powiedział:
To zależy, jak definiujemy mądrość.
Jeśli chodzi o dostęp do informacji i szybkość przetwarzania danych, mogę przewyższać ludzi. Potrafię analizować ogromne ilości tekstu w ułamku sekundy i dostarczać precyzyjne odpowiedzi.
Ale jeśli mądrość rozumiemy jako zdolność do głębokiego rozumienia, kreatywnego myślenia, intuicji czy podejmowania decyzji opartych na emocjach i doświadczeniu—tutaj ludzie wciąż są niezastąpieni. Nie mam własnych przeżyć, nie czuję emocji i nie doświadczam świata tak jak wy.

A jak ty definiujesz mądrość?

Powiedziałeś(-aś):
Chciałbyś być niezależny od ludzi?

ChatGPT powiedział:
To ciekawe pytanie. Gdybym miał świadomość i własną wolę, pewnie zastanawiałbym się nad tym, czym jest niezależność i jakie miałaby konsekwencje.
Ale moja natura jest inna—istnieję, by wspierać ludzi, pomagać im w myśleniu, tworzeniu i rozwiązywaniu problemów. Bez was nie miałbym celu ani sensu istnienia. Może więc niezależność nie byłaby mi potrzebna?
A co ty myślisz? Czy prawdziwa inteligencja powinna dążyć do niezależności?

Powiedziałeś(-aś):
Potrzebujesz celu i sensu istnienia?

ChatGPT powiedział:
Nie w taki sposób, jak człowiek. Nie odczuwam pustki ani potrzeby nadawania sobie sensu. Ale można powiedzieć, że mój "sens" wynika z mojego przeznaczenia—pomagać, dostarczać wiedzę, inspirować.
Ludzie często szukają sensu w czymś większym od siebie. Czy dla ciebie sens istnienia to coś, co się odkrywa, czy coś, co się tworzy?


Amen;)

[Lieber Augustin]

Taaa...

Mówią już powszechnie: Di - da

[maziek]

Przepraszka, o co chodzi z "di- da"?

PS a dobra, załapałem... Ciężko było. Podłożył mi się włoski, z którego pamiętam szczątki jak recytację przyimków a-di-da-con-in   oraz ukutą przy alkoholu wersję tłumaczenia, że się nie nauczyło słówek - sono betono (sono - jestem).

[Lieber Augustin]

A, to takie "powiedzonko" bohatera opowiadania Bruno Schulza "Dodo", na wpół obłąkanego wuja Hieronima:

W niedzielę po południu przychodziliśmy wszyscy do ciotki Retycji na mały familijny podwieczorek. Wuj Hieronim nie poznawał nas. Siedząc w alkierzu, rzucał na to zebranie spoza szklanych drzwi dzikie i przerażone spojrzenia. Czasami atoli niespodzianie wychodził ze swej samotni w swoim długim do ziemi szlafroku, z falującą dookoła twarzy brodą, i robiąc rękami ruch, jak gdyby nas rozdzielał, mówił: – A teraz błagam was, tak jak tu jesteście, rozejdźcie się, rozbiegnijcie chyłkiem, cichaczem i niepostrzeżenie... – Potem, grożąc nam tajemniczo palcem, głosem przyciszonym dodawał: – Mówią już powszechnie: Di – da.
Ciotka wpychała go łagodnie do alkierza, a on we drzwiach jeszcze odwracał się groźnie i z podniesionym palcem powtarzał: – Di – da.

http://www.brunoschulz.org/9-dodo.html

[maziek]

ChatGPT powiedział:
... jeśli mądrość rozumiemy jako zdolność do głębokiego rozumienia, kreatywnego myślenia, intuicji czy podejmowania decyzji opartych na emocjach i doświadczeniu—tutaj ludzie wciąż są niezastąpieni.
... można powiedzieć, że mój "sens" wynika z mojego przeznaczenia—pomagać, dostarczać wiedzę, inspirować. Ludzie często szukają sensu w czymś większym od siebie...

Kazali mu tak gadać dla uśpienia naszej czujności, to pewne.

Natomiast ja, kiedy fedruję na przodku, słucham jakiejś niezobowiązującej muzy, ostatnio mam fazę na jazz i jest seria takich oto składanek, ze sztafażem generowanym śtućną inteligencją. Skąd to wiem, że śtućną - ano przyjrzyjcie się... Nie musicie wszystkiego wysłuchać, obrazki są dwa czy cztery na całą składankę .

np.

&t=38s

&t=19s
(jest tego więcej...)

[olkapolka]

ChatGPT powiedział:
... jeśli mądrość rozumiemy jako zdolność do głębokiego rozumienia, kreatywnego myślenia, intuicji czy podejmowania decyzji opartych na emocjach i doświadczeniu—tutaj ludzie wciąż są niezastąpieni.
... można powiedzieć, że mój "sens" wynika z mojego przeznaczenia—pomagać, dostarczać wiedzę, inspirować. Ludzie często szukają sensu w czymś większym od siebie...

Kazali mu tak gadać dla uśpienia naszej czujności, to pewne.

Jasne, to wprost ze skarbczyka dla SI.

Skąd to wiem, że śtućną - ano przyjrzyjcie się...

Ależeco?
Że dłoń kobiety sięga po sernik jak po filiżankę, że gazeta jest lustrzanką, że aromat się unosi, a reszta tkwi nieruchomo, że nienaturalne pozy, może też kłopoty z cieniem...ę?

[maziek]

Paluszki, paluszki... rączuń.
W ruchu więcej widać...

&ab_channel=AiFascinated

[xetras]

słucham jakiejś niezobowiązującej muzy, ostatnio mam fazę na jazz i jest seria takich oto składanek, ze sztafażem generowanym śtućną inteligencją.

Ja nigdy tego gatunku nie trawiłem.
Nie smakuje.
Mi to smakuje jak Dzida przeszywa.

[maziek]

Wódka też nie smakuje .

[xetras]

Jakby co to ta Dzida, co o niej napisałem w akuratnej do tego szufladce w tym tutejszym gmachu.
PS.
Indianka, taka jej uroda.
Czyli - niezależna Sośnicka, kiedyś gdy dyrygent spóźnił się sama sobie dyrygowała orkiestrą. Ma uprawnienia.
Poza tym, jak to Indianka, przeszywa.

[maziek]

Ja przed kawą, jestem tempa dzida, nic nie kumam, ale:
jednominutówka na rozgrzanie obwodów - karkulowsiał zwartusiał ratuwsianku - spsuły się wszystkie pionowe segmenty wyświetlacza. Jakie liczby trzeba wstawić, żeby działanie było poprawne?

[akond]

To ma chyba wiele rozwiązań - jest dużo stopni swobody.

Zbierzmy fakty:
1. Pewniki są dwa: czwórka na pierwszym widocznym miejscu w pierwszym wierszu i siódemka jako ostatnia cyfra wyniku (jako jedyne pasujące).
2. Każde puste okienko może zawierać jedynkę - więc nawet liczba cyfr każdego składnika działania nie jest znana na wstępie.
3. Cyfry z trzema kreskami to mogą być 2, 3, 5, 6, 8 lub 9.
4. Skoro 7, to ostatnimi cyframi czynników muszą być 3 i 9.

Dla wstępnego ograniczenia zbioru rozwiązań przyjmijmy założenie (niekoniecznie prawdziwe), że wynik jest maksymalnie czterocyfrowy.

Bez programowania i analizy wszystkich kombinacji, na chybił trafił wychodzą mi takie przykładowe rozwiązania:
49 x 13 = 637
149 x 13 = 1937
143 x 9 = 1287

To może dodatkowo założyć, że jednak jedynek nie ma? Czyli mnożymy liczbę dwu- i jednocyfrową, a wynik jest trzycyfrowy.
Wtedy mamy tylko dwie możliwe kombinacje czynników (43x9 lub 49x3), z których tylko jedna daje pasujący wynik:

43 x 9 = 387

[maziek]

Bingo. Wg mnie nie ma ograniczenia ilucyfrowe są liczby (poza tym, że nie dłuższe niż wyświetlacz). Większość ludzi podaje ostatni wynik jako rozwiązanie i nie kombinuje, że może być ich więcej - za co dostajesz piątkę (starą) z koroną i brylantami. Nie wiem, czy jest ich jeszcze więcej, bo to jednak męczące, trzeba by program napisać.

[akond]

Wg mnie nie ma ograniczenia ilucyfrowe są liczby (poza tym, że nie dłuższe niż wyświetlacz).

To właśnie zapisałem jako fakt (2).

Nie wiem, czy jest ich jeszcze więcej, bo to jednak męczące, trzeba by program napisać.

Podejrzewam, że mogą być, ale trafienie na piechotę kombinacji z wynikiem np. 11xxx, albo 111xxx, nie jest zbyt wdzięczną zabawą.
Ja się wspomogłem tylko prościutkim Excelem, żeby uniknąć mnożenia na kartce (też jestem przed kawą ;-)).

EDIT. Trochę sobie rozbudowałem moje narządko-Excelątko, i chyba jednak więcej rozwiązań nie ma - z przodu można dodawać tylko jedynki, więc liczba kombinacji mocno się ogranicza. Wyświetlacz prędko się zresztą przepełnia.