Cóż, słusznie. Dokumentów – depesz i rozkazów, udowadniających agresywne zamiary Sowietów latem 41, rzeczywiście brak. Przynajmniej na razie.
Ale czy dokumenty, papierki, to jedyny możliwy rodzaj dowodów rzeczowych zbrodni? Istnieją przecież inne?
Ot, dajmy na to, narzędzie niedoszłej zbrodni...
Jest taka znana, przedwojenna chyba, mowa obrończa polskiego adwokata, u którego klienta znaleziono narzędzia do włamania - mianowicie że "jeśli posiadanie narzędzi mogących służyć do przestępstwa ma stanowić o winie posiadającego je - to wszystkich nas proszę wysokiego sądu, jak tu jesteśmy na tej sali, należy zamknąć za gwałt". Bron jak broń, może służyć do obrony, może do ataku. Ale jak tłumaczysz, że te siły zgromadzone do zadania ciosu Hitlerowi zostały praktycznie bez wysiłku unicestwione?
Hmm... Pytanie: dlaczego Adolf „uznał, że czas zaatakować ZSRR” właśnie latem 1940, nie wcześniej i nie później?
Myślę, że Hitler od początku zamierzał zaatakować ZSRR. Nigdy tego zamiaru nie porzucił. Podjęcie decyzji latem 1940 roku było taktyczne a nie strategiczne.
Dwa, po upadku metropolii liczne zamorskie terytoria Francji silą rzeczy przechodziły pod kontrolę zwycieńzców. Tak samo jak kolonie belgijskie i holenderskie. A co za tym idzie, latem 40 Adik miał owej przestrzeni życiowej do licha i trochę. Z nawiązką wystarczyłoby przyszłym pokoleniom Niemców na setki lat.
Serio sądzisz, że Niemcy byliby zachwyceni masowym zesłaniem się do nabytych kolonii
? Żeby co, żeby bauerzy mieli osiedlić się w Afryce na pustyni
?
Moim zdaniem, za bezpośrednią przyczynę posłużyła okupacja przez Sowieci Besarabii i Bukowiny Północnej w czerwcu-lipcu 40...
OK, ja jestem za podpisaniem zawieszenia broni, które przejdzie w trwały pokój. Ja sądzę tak, Ty sądzisz tak. Dowodów na zamiary Stalina (pisanych) brak. Dowody, że sztab Hitlera w lecie czy jesieni 1940 planował atak na ZSRR są. Cytujesz Hitlera, że "będzie stopniowo publikował" i światu oko zbieleje - tymczasem nic nie opublikował. Dlaczego? Ty to oceniasz tak, a ja tak - i niech tak zostanie
.
