Właśnie (lub dawniej) przeczytałem...

[xetras]

Zielony uspokaja, biały jest czysty jak popiół.

[olkapolka]

biały jest czysty jak popiół.

E? Chyba nie byłeś nigdy na Śląsku;)
Ewentualnie: nie paliłeś nigdy w piecu;)
W każdem: jakieś "nigdy" Cię dopadły.

[xetras]

Mnie akurat zastanowiło że w Azji kojarzony z życiem wiecznym (żałobą ?) a tu tę samą funkcję ma czarny. Biały faktycznie jest różny.
Symbolika kolorów i w tarocie i w psychologii odwołuje się do potocznych skojarzeń. Chciałem trochę upospolicić te "archetypiczne" wydumania, bo się gubię w wywodach.
PS. Może biały jak dym (po kremacji). Albo - jak mgła
To najlepsze skojarzenie - biele czyli mgły, nad bagnami nad ranem je szczególnie widać.

[olkapolka]

Mnie akurat zastanowiło że w Azji kojarzony z życiem wiecznym (żałobą ?) a tu tę samą funkcję ma czarny. Biały faktycznie jest różny.
Symbolika kolorów i w tarocie i w psychologii odwołuje się do potocznych skojarzeń. Chciałem trochę upospolicić te "archetypiczne" wydumania, bo się gubię w wywodach.
PS. Może biały jak dym (po kremacji). Albo - jak mgła
To najlepsze skojarzenie - biele czyli mgły, nad bagnami nad ranem je szczególnie widać.

Po jednym wezwaniu straży pożarnej za pomocą nr "112" - kiedy Pani Dyspozytorka dopytywała się jaki kolor ma dym, a ja już miałam jej zrobić wykład na temat głupich pytań i niech wysyła tych strażaków - nauczyłam się, że biały dym to dobry dym - nic konkretnego się nie jara...każdy kolor to spalenizna - coś poszło w luft...czyli po kremacji raczej nie...bo trumna daje kolor...

Tja...wcześniej tej kolorowanki nie przeczytałam...hę -  zielony z białym - tego nawet u Kieślowskiego nie było;)
Ale marsjańskiego Burego Brata lubię:)

[Q]

Imho, prawidłowo pojęte, podejście quasi-poetyckie, "mistyczne" bynajmniej nie stoi w sprzeczności z "naukowym". I vice versa. Przeciwnie, często dopełniają się nawzajem.

Zgoda, jeśli jest to "mistycyzm" w stylu w/w Hiroko, w/w Marsjan i w/w Einsteina, czyli areligijny (góra: religijny w stylu/stężeniu hellerowsko-życińskim^*) i zapewne niewolny od metafizycznych pytań, ale pozbawiony tanich metafizycznych odpowiedzi...

* A propos: wczoraj była rocznica:
https://www.tygodnikpowszechny.pl/wystarczy-jedna-rekawiczka-166439

Zielony uspokaja, biały jest czysty jak popiół.

A oba - jak przypomnieli L.A. z Bradburym - zależą od budowy sensorium odbiorcy, oświetlenia, etc.

Ale marsjańskiego Burego Brata lubię:)

Jo tyż .
Nawiasem: pamiętasz, że mamy o nim wątek?

[xetras]

Wyszło na to, że tego nie czytałem co było w cytacie:

W terminach archetypicznych możemy zielone nazwać “mistycznym”, białe natomiast - “naukowym”. Oba światy są niezwykle potężne, sam kiedyś zrozumiesz. Jednak to, czego potrzebujemy, jeśli chcesz usłyszeć moje zdanie, to kombinacja owych dwóch czynników, coś, co nazwałbym “alchemicznym”. Zieleń i biel."

Kim Stanley Robinson "Trylogia marsjańska"
Zbyt dziwnie mi to zabrzmiało i stąd moja wcześniejsza reakcja.

Poczytam sobie. Za namiar dzięki.

[Q]

Nie ma za co  . Jeśli lubisz fiaskowy "Las Birnam", jest szansa, że przypadnie Ci do gustu, bo kierunek podobny - kolonizacja innego ciała niebieskiego i związane z tym przepychanki, oraz plastyczne opisy/pejzaże, tylko skala większa, bo zamiast streszczenia rywalizacji dwu stacji i ich budowniczych dostajemy detalicznie rozpisane prawie dwustuletnie dzieje terraformingu.
Potem możesz ew. sięgnąć po osadzoną w tym samym świecie/wariancie historii powieść Robinsona zatytułowaną "2312".

Swoją drogą, skoro przy innych tytułach z dorobku K.S.R. jesteśmy, ciekawe czy kiedyś wydadzą u nas jego wczesne knigi zwące się "Icehenge" i "The Memory of Whiteness", tudzież relatywnie nową "Aurorę"?