O tem, jak S. Lem traktowal innych ludzi

[Q]

Jeszcze a'propos Lema i innych ludzi. Takie sobie wspominki W. Bartoszewskiego o Mistrzu. Z całym szcunkiem dla P. pofesora mające posmak życzliwych ploteczek:
http://wyborcza.pl/1,75480,6110476,Moj_przyjaciel_pesymista.html

Ale może kogo zainteresują.

[Evangelos]

Mnie zainteresowalo, dzieki za link. Lubie takie gawedziarstwo, ale jestem zastrzelony zachowaniem Lema, ktory spiewal nieznanemu przeciez taksowkarzowi hitlerowski hymn. Po nim bym sie w zyciu nie spodziewal, bo wprawdzie nie przezylem okupacji, ale mimo tego i ogromnego szacunku dla patrona tego forum uwazam taki wystep za szczeniacki i prymitywny. Czy ktos ma inne zdanie? Chcialbym sie mylic w tej ocenie, naprawde.

[maziek]

Mnie tak. Dzięki .

Ev, a ileż tam było analogii między analogiami w tym śpiewaniu...

[NEXUS6]

Dzieki za link.
Ja mam inne zdanie o popisach wokalnych Lema Nazwalbym ten wystep raczej lobuzerskim, niz szczeniackim i prymitywnym. Podoba mi sie ta niepoprawnosc. Zwlaszcza na tle tego z jaka zgroza Bartoszewski napisal o wstepie Lema do jego ksiazki, gdzie zamiast obowiazujacej (skad to sie wlasciwie wzielo ) formy '' hitlerowcy'' uzyl slowa ''Niemcy'', opisujac ratowanie Zydow przed smiercia z ich rak.

[Evangelos]

No widzisz, ja rozumiem lobuzerie, ale ta jest zupelnie nieelegancka. Przeciez taksowkarza nie znal i moze trafil na drugiego Schindlera? Jak tak komus nieznajomemu mozna wyskoczyc z sieg heil i zaczac spiewac? Po naziscie splynie jak po kaczce, moze sie nawet ucieszy, a przyzwoitemu czlowiekowi bedzie przykro. Niezaleznie od analogii.

[ANIEL-a]

Q, fajny linek

Evangelos uważam, że masz sporo racji. Tylko z tego wywiadu wynika, że Lem miał prawo mieć potężny uraz do Niemców i Austriaków, nie potrafię sobie wyobrazić, jak ja bym ich traktowała gdybym miała takie doświadczenia. Nie on jeden miał taki uraz, po wojnie na przykład pisano "niemcy" - właśnie tak, małą literą. Ot, takie odreagowanie

[Q]

Tak mnie wszyscy chwalicie, że aż się wzruszę, a tymczasem wiedzę o istnieniu tego wywiadu zawdzięczam po prostu dyskusji na wzmiankowanym forum "Fahrenheita".

Ot, zobaczyłem link i (przeczytawszy tekst) opatrzyłem komentarzem, i puściłem w dalszy obieg .

[Q]

Mógłbym to dać do któregoś z wątków listowych, ale wolę tu, bo - po prostu - z przyjemnością skontruję po latach "tezy" z posta założycielskiego takim oto fragmentem świeżego wywiadu z Jakubem Małeckim (przeprowadzonego przez Krzysztofa Cieślika z Instytutu Książki):

Teraz na pewno sięgnę po kolejne listy Lema, bo wychodzą, ale Lema to ja wciągam nosem. Wszystkie jego korespondencje i rozmowy czytam dziś chyba z jeszcze większym apetytem niż powieści.
To najważniejszy dla ciebie pisarz?
Na pewno był najfajniejszym człowiekiem z tych pisarzy, których kojarzę. Jakbym miał z kimś iść na piwo, to bym poszedł właśnie z nim, bo po prostu był fantastycznym gościem. Fantastyczny może nie brzmi najlepiej w kontekście Lema, ale wyobrażam go sobie – na podstawie różnych relacji – jako wspaniałego człowieka.
https://instytutksiazki.pl/aktualnosci,2,nocny-stolik-5-jakub-malecki-do-dzisiaj-ksiazka-kojarzy-mi-sie-z-wielka-przygoda,1843.html

Zestawiając przytoczone z wspomnianym zaryzykowałbym domysł, że i w Lemie lustra można szukać.