Wiele lat temu z wielkim entuzjazmem przeczytałem chyba całą twórczość Lema. W pewnej książce spodobał mi się motyw pewnego naukowca, który był ekstremalnie uporządkowany, post-it'y dotyczące wszystkich spraw, pełen harmonogram itd., a czasem wpadał w szał twórczy i wokół niego rósł straszliwy chaos. Potem gdy skończył badać sprawę której dotyczył "szał twórczy" z wyrzutami sumienia powracał do absolutnego uporządkowania. Niestety nie mam pojęcia w gdzie to było... Czy ktoś z forumowiczów kojarzy o jaki utwór chodzi?
