Stanisław Lem - Forum
Polski => DyLEMaty => Wątek zaczęty przez: Jaquline w Maja 18, 2005, 02:12:37 pm
-
hej szukma internetowych znajomych ktorzy lubia pisać i sa zainteresowani tematyka fantasy i sc-fi ja moje opowiadania sa na stronie www.literama.pl J Polecam to nowa stronka wieć tam układów nie ma a poza tym komentarze idą prosto do autora tak wiec nikt inny ich nie czyta oprocz niego :] . Oni maja całkiem fajny kącik poświęcony literaturze fanatazy i sc-fi ja sama tam publikuje ;Di moj brat (nick darthradi :P ) tez
-
Jak ktoś sobie rzyczy to mogę trochę aforyzmów rzucić ;D
-
Możesz je rzucić tutaj ::)
-
To macie próbkę ::)
Kataklizmy mogą wydawać piękne tylko tym, którzy mają szczęście oglądać je z bezpiecznej odległości.
Życie ludzkie: klasyczny wstęp, obiecujący początek, następnie kilka przegadanych rozdziałów i wreszcie marny epilog.
Początek końca nie jest początkiem.
Kiedyś za wartościowego uważano człowieka, który był dobry. Dziś, aby być wartościowym, musi on być w czymś dobry.
Ludzi można podzielić na takich, którzy mówią więcej niż myślą, na takich, którzy myślą więcej niż mówią, oraz na takich, którzy niezależnie od tego ile mówią nie myślą wcale.
Podczas czekania na kogoś najbardziej dłuży się ostatnie piętnaście minut, a potem, kolejne piętnaście minut.
Za ważne zazwyczaj uważa się to, co niepotrzebne.
Kiedy ktoś nie ma się do kogo zwrócić, zazwyczaj zwraca się do Boga.
Życie płynie, a będąc czymś co płynie, wykazuje tendencję do przeciekania przez palce.
Wprawdzie dobrymi chęciami wybrukowane jest piekło, ale i do nieba wielu trafiło przez pomyłkę.
Wiedzieć za mało przeszkadza, wiedzieć za dużo jest nie do zniesienia.
Snobizm to coś, co pielęgnujemy w nas, a wytykamy u innych.
Nie powinno się patrzeć na jutro, jak na dzień wczorajszy, ale nie wolno także zapomnieć o dniu wczorajszym, bo może on się wówczas jutro powtórzyć.
Na przestrzeni dziejów nie uchowało się na świecie ani jedno takie miejsce, które nie nosiło by na sobie piętna pozostawionych tam kiedyś przez kogoś, lub coś odchodów.
Upodobałem sobie świat nocą. Za dnia zbyt dobrze wszystko widać.
Deszcz pada - niebo zstępuje na ziemię, a ludzie narzekają.
Bardzo mało osób dostrzega chwile, a przecież szczęście to właśnie one. Jak więc mało jest ludzi, którzy potrafią być szczęśliwi.
Prawda to bardzo elastyczne zagadnienie.
Jedynym uczuciem, które trwale towarzyszy człowiekowi jest zdziwienie.
Można się przyzwyczaić do wszystkiego z wyjątkiem życia. Do niego można jednak mieć sentyment.
-
To twoje wszystko Blady?
-
No proszę, bardzo fajne. Miło się czyta.
-
Thnx ;)
Tak, są moje, miałem tego bardzo dużo w tym około trzysta dopieszczonych, ale dysk mi padł i z tych dopieszczonych udało mi się odzyskać około stu...
Tak oto człowiek uczy się pojęcia "backup" :'(
-
Nie ma to jak stara dobra kartka papieru plus pióro, co? :)
-
Fakt, metody tradycyjne czasem są najlepsze.
-
Bzdura ;)
-
To macie próbkę ::)
Kataklizmy mogą wydawać piękne tylko tym, którzy mają szczęście oglądać je z bezpiecznej odległości.
Początek końca nie jest początkiem.
Podczas czekania na kogoś najbardziej dłuży się ostatnie piętnaście minut, a potem, kolejne piętnaście minut.
Kiedy ktoś nie ma się do kogo zwrócić, zazwyczaj zwraca się do Boga.
Wiedzieć za mało przeszkadza, wiedzieć za dużo jest nie do zniesienia.
Snobizm to coś, co pielęgnujemy w nas, a wytykamy u innych.
No proszę, jakie tutaj nieoczekiwane talenty się objawiły :o
-
No, nie da sie ukryć :)
Super Blady!!
Ja prosze o więcej..jeśli mogę :)
Pozdrawiam.
-
Etam odrazu nieoczekiwane ;)
-
To jeszcze dwadzieścia dołożę ;)
Słowo "kocham" brzmi pusto, ale tylko w ustach tych, którzy nie kochają.
Samotne życie to marnowanie czasu i środków
Rozmaite diety są fanaberią tych, którzy mają możliwość jeść do syta.
Nie ma nic wielkiego, w wielkiej kupie gnoju.
Po burzy także nastaje cisza.
Na świecie, w którym nie pozostałoby miejsca na dowcip, nie pozostałoby miejsca dla człowieka.
Nie zawsze ten, kto jest wolny, jest szczęśliwy, ale zawsze ten, kto jest szczęśliwy, jest wolny.
Życie z pewnością można zaliczyć do zjawisk wybitnie niespektakularnych.
Kiedy nie ma powodów do zmartwień, te przychodzą bez powodów.
Optymalne rozwiązania charakteryzują się tym, że nie zadowalają nikogo.
Bóg stworzył świat w sześć dni, co oznacza, że nie zależało mu zbytnio na jakości.
Stwierdzenie, że piękno jest kiczowate, pada najczęściej z ust tych, którzy mają nadzieję, iż dzięki swej brzydocie stanowią awangardę.
Koniec choć pewny, zawsze zaskakuje.
Podstawową cechą książki, jest to, że leży.
Czyściec został wymyślony przez Szatana, który w ten sposób chciał uczynić Piekło miejscem elitarnym.
Nie każdy koń musi być od razu Koniem Trojańskim.
W starych domach straszą nie duchy, lecz perspektywy koniecznych remontów.
Naprawdę zranić możemy tylko tych, którzy nas kochają.
Podpora także musi mieć swój punkt oparcia.
Od samego problemu często gorsza jest świadomość jego istnienia.
Świat jest jak brazylijski serial - zmieniają się wprawdzie aktorzy, ale on sam wbrew zapowiedziom, ani się nie zmienia, ani się nie kończy.
-
Oto, com popelnił kiedyś na kolanie...
w niezupełnie trzeźwym będąc wtedy stanie :-/:
"O wolności ludzkiej"
Czy się wyzwalam,
czy niewolny jestem,
egzystencji ludzkiej
swej związany więzem?
Czy wolności pragnę,
czy milością ludzkiej
doczesności swej
popadam w nędzę?
Czy prawdziwie mogę,
zostać przywar mojej
cielesności zbytym?
I czy czlowieczeństwo,
"prawdę duszy wiecznej"
zachowalbym przy tym?
I jak wam to odpowiada? Ja ze swojej strony dodam, jako uprzywilejowany krytyk wlasnej twórczości, iż (u)twór ten powstal niejako w pewnej "próżni" twórczej i czegoś mi tu brakuje (może to w ogole jest do... ostatniego miejsca, w ktorym chciałbym się znaleźć ;D), jakiegoś wykończenia, bo czytając ten wiersz czuję jakbym zaledwie szybowal nad tematem... swoją drogą, z góry jest ładny widok ;)
-
Całkiem nieźle Socraides ;)
Oto przykład co po szufladach domowych pieleszy znaleźć można i co stłamszone przez spojrzenia twórcy nie dość przychylne, wyzwolenie znajduje w chwili o wstydzie zapomnienia.
A skoro przy wierszach się już znaleźliśmy i ponieważ powieki z wolna współpracy odmawiać zaczynają, miejsce i czas to idealny, aby zamilknąć słowami pożegnania...
Już odlatuję na skrzydłach zmęczenia,
Do pieśnią grdycznych pocharkiwań brzmiącej,
Krainy urojonego wytchnienia,
Schronienia dla duszy potrzebującej.
Moje powieki wręcz w oczach tyją,
Opadły organizm wiotczeje cały,
Nieskładne myśli właściwy sens kryją,
Wszystkie zdolności percepcji ustały.
Zniknęły troski, wraz z nimi radości,
Znajduję się na mgłą osnutej drodze,
Z jaźni okowów do niemożliwości,
W snu bezgraniczne czeluści odchodzę...
-
Dobra dobra Blady, a cytowac Cie mozna? ;) (mowie o tych krotkich na poczatku)
-
Bardzo fajnie się to czyta. Najbardziej mi się podoba aforyzm Blady'ego o tej kupie gówna. Piękne, cudowne. Boudleaire się kryje !
No i ten o tym, że świat jest jak brazylijski serial, jest też ekstra. No... więcej by wymieniać... ale fajno, fajno.
-
Dobra dobra Blady, a cytowac Cie mozna? ;) (mowie o tych krotkich na poczatku)
Te krótkie można ;)
Tego dłuższego wolałbym nie, bo niezbyt się do tego nadaje.
Może kiedyś jak już odtworzę co straciłem spróbuję gdzieś to wydać, niestety jestem już prawie żonaty i przespanie się z dziennikarką, lub wydawcą raczej nie wchodzi w rachubę.
:(
-
Kto wyda aforyzmy? Aha... rozumiem, chcesz wydac coś dłuższego, no to czekamy !
-
Bladyrunner - zebys tak w samozachwyt nie popadl ; p..przydalaby sie jakas ostra krytyka.. ; )
kazdy Cie chwali.. ; p
ps. szczerze mowiac milo sie czyta =)
ps2..Terminus - jak sie czujesz przekroczywszy bariere 1000 postow? ;)
milego dnia..
pozdrawiam
-
ps2..Terminus - jak sie czujesz przekroczywszy bariere 1000 postow? ;)
No cieszyłem się już w wątku ,,właśnie przyczytałem..." ale ogólnie czuję się ok ::)
-
Kurczę, ja mam tylko jeden aforyzm swój:
Jeśli się powiedziało "A", trzeba powiedzieć "Z".Taki sobie :(
Może też zacznę coś wymyślać, haiku jakie...
A jak będę miał nieco więcej czasu (w pracy) to odpiszę co mi się najbardziej podoba, Blady. :)
Na razie.
-
]Bladyrunner - zebys tak w samozachwyt nie popadl ; p..przydalaby sie jakas ostra krytyka.. ; )
kazdy Cie chwali.. ; p
W samozachwyt nie wpadnę, bo wprawdzie aforyzmy nawet zgrabnie mi wychodzą, to jednak na dłuższej formie połamałem sobie zęby :(
-
W samozachwyt nie wpadnę, bo wprawdzie aforyzmy nawet zgrabnie mi wychodzą, to jednak na dłuższej formie połamałem sobie zęby :(
Mnie tam się na przyklad Twoj wiersz podobał :) Pisałeś go wprawdzie "na wyczerpaniu" ;), ale możnaby się pokusić (co od razu się narzuca) o zinterpretowanie go, jako refleksję człowieka nad dążeniem w obliczu śmierci niechybnej.
-
Możliwość wielu interpretacji dzieła świadczy tylko o niedoskonałości twórcy ;)
Podobna interpretacja do głowy mi nawet nie przyszła, choć przyznam, że sama się narzuca. Można by tu pójść zresztą dalej i wykazać zamiar autora aby pokazać pokrewieństwo snu i śmierci. A jeśli byśmy to udowodnili, można by następnie próbować dowodzić, że autor nie lubi spać, że boi się snu, albo, że sen przygotowuje go co dzień do śmierci.
O tak, diabeł tkwi nie w szczegółach, lecz w interpretacjach ;D
-
A jeśli byśmy to udowodnili, można by następnie próbować dowodzić, że autor nie lubi spać, że boi się snu, albo, że sen przygotowuje go co dzień do śmierci.
Wiesz, z Twojego wiersza nie wynika wcale, że podmiot liryczny(autor ?) boi się snu/śmierci. Moim zdaniem, dotarł on do miejsca, w którym zorientowal się, iż to do czego tak wytrwale dążył niepomiernie go przeroslo. W obliczu więc nieogarnionej beznadziei, zawierza się śmierci, gdzie wyczerpany paradoksalnie wypatruje namiastki spełnienia. Umysl jego skołowany odrzucił racjonalną swą naturę i tworzy iluzje, opoką sensu dla niego w swym bezsensie będące. ;)
-
Oto com stworzył razu zaś pewnego, na temat dążenia, poznania ludzkiego:
"Droga do świtu"
Patrzaj świtu,
w ciemnościach pogrążony
wędrowcze poznania
niezmiernie utrudzony.
Przystań na chwilę,
by chwilę odpocząć,
aż skonstatujesz
co dalej masz począć.
Wsłuchaj się w ciszę,
w jej krzyk głęboki!
Namacaj wzrokiem
horyzont szeroki!
Dloń swą wysoko
w geście czynu unieś!
Dzielo rozpocznij,
i na piedestal wynieś.
Ale cierpliwość miej,
przy sobie pogodę,
gdy już rozpoczniesz
osobliwą przygodę,
byś jako Ikar
nie wzleciał podobny.
Strzeż się i pilnuj
umyśle rodny!
Bowiem gdy spełnisz
konieczne warunki,
nie będziesz baczyl
na czcze ratunki.
Ciemności zgasną,
jako wątly mit.
Skonają wątpliwości,
ukaże się świt.
-
Socraides: Ależ to aż tryska optymizmem, powinieneś go kiedyś jakiemuś zagorzałemu sceptykowi podrzucić ;)
Jeśli miałbym zastosować kryterium porównawcze, to bardziej mi się podobał od poprzedniego, który zamieściłeś. "Droga do świtu" wydaje się być bardziej klarowna w treści i wykończona w formie, ale nie jestem znawcą poezji, więc mój osąd w tej kwestii nazbyt miarodajnym nie jest.
-
Prawda to, bywa nierzadko, że czytelnik widzi w dziele to o czym ani pomyślał sam autor lecz to nie znaczy, że tego tam nie ma choć i to być może ;).
Na przykładzie Imienia Róży Lem wykazywał "...loteryjny, bezładny, losowy, molekularno-brownowski TYP konstytuowania się kariery literackiego dzieła ..." Listy... str. 173
Wypuścić dzieło w obieg to wydać je na pastwę czytelniczego odbioru a ten niezbadany jest z zasady i taki pozostanie. Znaczy to nieprzewidywalny bo post factum można próbować go uzasadniać.
A to, u podstaw, dlatego:
"Czy istnieje genotyp=tekst niezmienny? Istnieje w sensie ontologicznym, ponieważ czujemy, że to nie jest to samo mówić, iż nie oglądane drzewa przestają istnieć oraz że i wtedy nadal istnieją. Lecz nie istnieje taki niezmiennik w żadnym sensie operacyjnym, ponieważ niemożliwa jest lektura, która nie jest jakąś interpretacją czytanego. Dopóki czytamy, nic nie rozumiejąc... " itd S.Lem Listy str.175
I dalej: "... a zatem to, co jest skutkiem lektury, jest nierozkładalne zasadniczo na część niezmienniczą i na zmienną ... . Uważam tedy podział (tekst-dzieło) za dopuszczalny tylko in abstracto, ale wyzbyty wszelkiej wartości dla TEORII LITERATURY."
Z powyższego dla Autora, co chce wydać dzieło taka tylko wskazówka: jak już utrafi w odbiór czytelniczy to należy się, może, wytworzyć dzieło kolejne podług poprzedniego. Lecz, na początek, pisać tak jak umie i wedle intuicji. :-/
No i wybrać trzeba czego się pragnie raczej: sukcesu czytelniczego czy też rynkowego. :)
-
But mr. Edredon, kiedy piszę pierwszą rzecz, jak mówisz, ,,podług intuicji'', to gdzie tu miejsce na wybór między spodziewanym sukcesem rynkowym a czytelniczym? Gdzie tu miejsce na jakikolwiek wybór? Po prostu, piszę i już...
pozdr
-
No jeśli wybierzesz opcję: sukces rynkowy nie koniecznie, to już tylko vena pozostaje :)
Poza tym Lem Lemem a ja przyjąłem milczące, i trochę na wesoło, twierdzenie, że w rynkowy sukces jednak łatwiej się wplasować kiedy się weń właśnie tylko celuje i po to pisze. Patrz poprzednia wypowiedź, też na wesoło, w innym wątku na ten temat.
Ale masz rację, zapultałem trochę. Proszę moje bzdury logiczne zawsze poprawiać. Wybór tylko między nastawieniem: na dzieło ambitne bądź sukces (sprzedażny a czytelniczy a priori nie do odróżnienia). Czy zaś przeświadczenia autora w tym względzie zaowocują skutecznie to już inna rzecz.
A tak nieco poważniej: jasne, po prostu piszesz i już. Obaj wiemy, że tak trzeba.
-
Właśnie jedna fajna sentencja przyszła mi do głowy:
Życie jest jak papier toaletowy- może być różowe w białe kwiatuszki, motylki czy biedronki, może pachnąć miętą albo truskawkami, ale i tak jest do d***
Wiem, to nie jest zbyt optymistyczne, ale tak mi się jakoś spodobało. Jak sobie jeszcze coś przypomnę, albo wymyślę coś nowego, niezwłocznie zapiszę.
-
Ughhh.... :-/. Brzmi jak haslo reklamowe koncernu szykującego się do monopolizacji branży. Macrofungel, czy ty czasem...eee, nie ważne :-/.
-
nie znaci innej wersji tego powiedzonka?
Życie jest jak papier toaletowy - długie, szare i do d***.
pzdr
-
Jak chodzi o aforyzmy o lekko obleśnawym charakterze, to mogę wam przytoczyć taki: ,,Są dwa rodzaje przewodów - pokarmowy i doktorski. Oba kończą się w tym samym miejscu."
-
nie znaci innej wersji tego powiedzonka?
Życie jest jak papier toaletowy - długie, szare i do d***.
pzdr
Oczywiście, że znamy. Tak kiedyś powiedział niejaki Ferdynad Kiepski, w dobrze wszystkim znanym serialu. A tamto to była moja, nowocześniejsza wersja- jak bowiem wiadomo, papiery toaletowe ostatnio coraz rzadziej są szare.
Ughhh.... :-/. . Macrofungel, czy ty czasem...eee, nie ważne :-/.
Nie, cokolwiek miałeś na myśli...