Książki SF Lema i inne jego dzieła

[maziek]

No właśnie Dzi, do tego pije, że od kiedy człowiek umie powiedzieć coś więcej oprócz Y-y-y czy U-u-u gadanie zastepuje wrodzoe czy nauczone "przez patrzenie" - ale mojej mamie powiedziała jej mama itd w dół aż któraś pra-pra-pra mama mojej mamie umiała tylko U-u-u czy E-e-e, to się przez patrzenie musiała nauczyć, lub miała to wrodzone. Ale żadna w tym długim szeregu nie szła do lasu próbować, które grzybki teściowej do zupy dać. Każda z nich to wiedziała od swojej mamy.

[Hokopoko]

Pirx, to Ty żyjesz?

Widocznie żyje i zachowuje się tak jak zwykle - nie ma go, choć jest, i vice versa.

Zato żona się nie pokazuje...

[Hokopoko]

Witam,
Lema też cenię za to właśnie "twarde" SF takie jak: te które wymieniłeś. Odpowiadając na Twoje pytanie dorzucam następujące tytuły:
"Człowiek z Marsa"
"Astronauci"

Hej, Aniela, masz gdzieś definicję "twardego SF"? Bo jeśli załapują się do tego i Astronauci i Głos Pana, to ja nie wiem...

[dzi]

No właśnie Dzi, do tego pije, że od kiedy człowiek umie powiedzieć coś więcej oprócz Y-y-y czy U-u-u gadanie zastepuje wrodzoe czy nauczone "przez patrzenie" - ale mojej mamie powiedziała jej mama itd w dół aż któraś pra-pra-pra mama mojej mamie umiała tylko U-u-u czy E-e-e, to się przez patrzenie musiała nauczyć, lub miała to wrodzone. Ale żadna w tym długim szeregu nie szła do lasu próbować, które grzybki teściowej do zupy dać. Każda z nich to wiedziała od swojej mamy.

A ja mysle ze w tamtych czasach jedna babka sprobowala tego z czerwonym kapeluszem i pani ktora zobaczyla jak tamta padla byla jej kolezanką z wioski i rownoczesnie Twoja prapraprapraprapraprapra mamą. I o tej kolezance Twojej praprapraprapraprap mamy pisze Lem.

[Zlatan]

Ale jakieś słowa uznania należą się tym dywizjom badaczy, którzy przez stulecia brali do ust wszystko i wszystkiego próbowali na najróżniejsze sposoby, abyśmy my już się nie musieli tym kłopotać.

Tak, to u mnie też wywołuje gonitwę myśli. Ale nie z powodu braku słów uznania. To jest oczywiście absurd z tym paleniem liści 47.000 gatunków roślin i zaciąganiem się ale Lem nie pisze tego wyłącznie dla śmiechu a może nawet nie przede wszystkim dla śmiechu. Raczej po to żeby pokazać że tego rodzaju wiedza nie pochodzi ze świadomie przeprowadzanych eksperymentów.
Oczywiście mogła być przekazywana z pokolenia na pokolenie przez stu- i tysiąclecia ale gdzieś w końcu ten łańcuszek się urywa. Prędzej czy później musimy dotrzeć do osobnika, który nie dowiedział się tego od innych bo nikt tego jeszcze nie wiedział. W takim razie skąd? Przez przypadek? Jak długo możemy zadowalać się tłumaczeniem wszystkiego przez przypadek? Objawienie? Jeszcze gorzej.
To że już zwierzęta (nie tylko psy) umieją w pewnym zakresie odróżniać rośliny trujące i lecznicze też sprawy nie tłumaczy. Bo kiedyś, któryś pies musiał być pierwszy. Przez przypadek?
Dobór naturalny też mnie nie przekonuje. Fakt że wiewiórki źrące wilczą jagodę musiały by wymrzeć a te którym np. jej zapach się nie podobał, albo zatruły się ale przeżyły, mogły by przekazać tę wiedzę dalej. Ale jak? Nabytej wiedzy podobno przekazać genetycznie nie można. A nie bardzo wierzę żeby wiewiórka widząc jak jej towarzyszki mrą zatrute jagodami, lub czując jak ją boli brzuch, skojarzyła sobie przyczynę ze skutkiem i ostrzegała potem własne potomstwo. Chyba nawet wielu ludzi miało by z tym trudności.
  

[maziek]

Z doborem naturalnym chodzi o to, że zawsze miecz i tarcza ewoluowały razem. Stopniowo pojawiały się cechy (np. trucizna w roślinach) i stopniowo oswajały się z tym ich zjadacze. Na początku tylko bolał brzuszek. Nie było tego pierwszego, który zeżarł i padł. Zresztą weź pod uwagę, że tylko nieliczne zwierzęta, w tym człowiek, potrafią skojarzyć "zejście" współbratymca z tym, co ostatnio jadł. Nie wiem, czy psy potrafią. Szczury tak. Natomiast 99,9% zwierząt w ogóle nie zauważa samego faktu śmierci innego członka stada. Taki pies nigdy nie wchodził na "gotowe". No chyba że pies dingo, który przepłynął parę tysięcy lat temu na australie - no to tam musiał biedak zakuwać od nowa. Ale tylko w takich sytuacjach - kiedy zetknęły sie gatunki dotąd odizolowane...

[dzi]

tylko nieliczne zwierzęta, w tym człowiek, potrafią skojarzyć "zejście" współbratymca z tym, co ostatnio jadł.

dlatego tych "testerow" bylo tak wielu

Nie wiem, czy psy potrafią. Szczury tak. Natomiast 99,9% zwierząt w ogóle nie zauważa samego faktu śmierci innego członka stada. Taki pies nigdy nie wchodził na "gotowe". No chyba że pies dingo, który przepłynął parę tysięcy lat temu na australie - no to tam musiał biedak zakuwać od nowa. Ale tylko w takich sytuacjach - kiedy zetknęły sie gatunki dotąd odizolowane...

nigdzie nie ma mowy o zwierzetach wiec tej czesci poprostu tu nie ma... nie ma... cytuje pustke

[maziek]

Jak nie ma, jak są. W Tobie i mnie jest ich 3 i pół miliarda lat nieprzerwanej historii. No chyba, że Romek ma rację .

[dzi]

Lem napisal ze chwala tym ktorzy sprawdzili muchomory i z tym sie zgadzam. Ty piszesz juz nie wiem o czym. Co mnie obchodzi ewolucja do tej pory, jakos nadal muchomor mnie truje, wiec dziekuje tym ktorzy mi slownie przekazali bym go nie jadl. A jak se radza jelenie i wielbłądy mnie nie interesuje i Lema chyba tez nie, przynajmniej nie w cytowanym fragmencie.

[maziek]

Ty się tak Dzi nie denerwuj. W końcu ja nie jestem Tobą a Ty mną. Większa chwała tym którzy POTRAFIĄ zrobić JADALNĄ zupę z muchomora... (ponoć sa tacy). Ja uważam, że sprawa jest bardziej uniwersalna, niż tylko zawężona do gatunku ludzkiego.

[dzi]

A sluchajcie. A jezeli to z muchomorami to klamstwo?!  

[NEXUS6]

Bo to jest klamstwo. Prawie cala toksyna jest w skorce, mozna obrac, przyrzadzic i zjesc. Zreszta 1 maly, albo pol wiekszego  muchomora tez nie zabija, za to powoduje inne skutki  

[draco_volantus]

i dlatemu ludzie nie płacili za sprawdzanie które dobre a które złe życiem tylko bólem brzucha!
A oprócz tego trucizna jest zła w smaku  

[Terminus]

Zgodnie z obowiązującą modą na odwoływanie się do przykładów literaturowych pozwolę sobie zaproponować szanownym dyskutantom odnalezienie w Tajemniczej Wyspie Verne'a fragmentów opisujących, jak to zgłodniali Sapiens obserwują zwierzęta, by sprawdzić, które owoce są przez owe zwierzęta jedzone a które nie i w ten sposób wybrać takie których sami odważą się tknąć.

Żadnych eksperymentatorów, po prostu zmysł obserwacji.

Czepiłbym się jeszcze rozdzielaniu przez dzi grubą kreską ludzi od zwierząt, wg. mnie taka granica w ogóle nie istnieje, niemniej rozumiem z czego to wynika, więc kij z tym.

[dzi]

Bo to jest klamstwo. Prawie cala toksyna jest w skorce, mozna obrac, przyrzadzic i zjesc. Zreszta 1 maly, albo pol wiekszego  muchomora tez nie zabija, za to powoduje inne skutki  

pewnie dlatego jest najdrozszym narkotykiem na swiecie...

Czepiłbym się jeszcze rozdzielaniu przez dzi grubą kreską ludzi od zwierząt, wg. mnie taka granica w ogóle nie istnieje, niemniej rozumiem z czego to wynika, więc kij z tym.

nie ja rozdzielilem lecz Lem w swym cytacie; wszyscy tu wydaja sie miec do Niego pretensje za ten cytat; On jednak nie zyje wiec polemika jest trudna...