Pytam:

[maziek]

Uważasz, że uczyniona admonicja "Twej Pani Matki (duże litery)" była correct?

[Stanisław Remuszko]

Panie, to była delikatna aluzja do subtelnego cienia sugestii admonicyjnej...
Ty jesteś spegazzini, diplotricha czy pudica?
R.

[maziek]

Odpowiedz tak lub nie. Była correct, czy nie?

[Stanisław Remuszko]

Uważam, że z mojej strony wszystko było w porządku (correct, O'K).
Po drugie, są admonicje i admonicje. Zależy od wielu czynników okolicznościowo-kontekstowych: słowa, czyny, proporcjonalność, stopniowalność, długotrwałość, uporczywość, kolejnorazowość, kultura, cywilizacja, tradycja, moc ciosów zadawanych piąchą w twarz, ostrość i długość kosy wbijanej pod żebra, itp. Jeśli to była admonicja, i jeśli admonicje są, dla prostoty, w skali dziesięciostopniowej - to moja "admonicja" miała jedynkę, a może i zero?
R.
pjes: powyższe, przez zaniedbanie i nieuwagę, nie zostało wysłane kilka godzin temu. Nareszcie wiem, dlaczego Remuszko ma tak wiele "obecności" na Forum.

[maziek]

No i OK. Ja przyjmuję do wiadomości, że dla Ciebie correct. A Ty przyjmij, że dla mnie zdecydowanie nie. Różnimy się pod tym względem i jest to przypuszczalnie różnica jeśli nie fundamentalna, to zasadnicza.

[Stanisław Remuszko]

Rwa (kulszowa)! Kolejny raz nie wysłane!
Przyjmuję do wiadomości, rzecz jasna.
Mam nadzieję, że widzisz, że sytuacja jest dynamiczna? Wzajemnie dowiadujemy się czegoś o sobie i w rezultacie zmieniamy wzajemne relacje. Przynajmniej ja inaczej widzę Twą wrażliwość.
R.

[NEXUS6]

Duże litery zupełnie bez sensu zawłaszczają pisane i poprzez to nie są już wyznacznikiem niczego. To moja sprawa a nie Twoja*, z jakiej litery piszę moją osobistą mamę.

*Pisanie zaimków osobowych na forach pa wsiem z dużej też uważam za bzdurę, ale się podporządkowałem temu uzusowi powszechnej pauperyzacji wielkiej litery z przyczyn praktycznych.

Bajdelej, zastanawiałem się nad różnica pomiędzy pisaniem Ja, oraz Ty, Wy w polskim i angielskim. Otóż "Ja" w angielskim piszemy z duzej, a Wy, Ty z małej, dokładnie odwrotnie niż w polskim. Z czego to wynika? Czy z angielskiego egoizmu i polskiej kurtuazji, z jednoczesnym polskim pomniejszaniem siebie?
Uważam też że pisanie Polska z dużej, ale polski (przym.) z małej jest wyjątkowo głupie i nie wierzę żeby ta zasada powstała spontanicznie.

[maziek]

Jak się uczyłem angielskiego jakieś 40 lat temu nazad to kazali pisać You Your ale nie wiem, czy to "polski pomysł" był czy drzewiej w Angliji też się tak pisało. Aczkolwiek moja nauczycielka nie była wykształcona w socjalizmie tylko w Armii Andersa. Zaś co do przymiotników to trza by pytać jakiegoś autoryteta jak np. prof. Miodka - ale czy to aby nie z łaciny (Homo sapiens np.)?

Ob. Remuszko, w zasadzie tak, ale ja Was rozpoznałem wcześniej i od dawna wiem, że macie tendencję pchać łapki gdzie nie trzeba i jeszcze uważacie, że to jest w porządku. Serio.

[Stanisław Remuszko]

Kiedyś spytałem rzeczonego prof. Haneja, czy dużą literą piszemy tylko osobowe ("Ty", "Ciebie" itp.), czy także dzierżawcze ("twój", "twa" itd.) . Prof. odparł, że grzecznie jest i jedne i drugie.
BTW: "zaś" stawiamy na II albo i III miejscu, nigdy na początku zdania.

Czy z angielskiego egoizmu i polskiej kurtuazji, z jednoczesnym polskim pomniejszaniem siebie?

Uważam, że nikt nie zna miarodajnej i weryfikowalnej odpowiedzi na to pytanie.

Uważam też że pisanie Polska z dużej, ale polski (przym.) z małej jest wyjątkowo głupie

Uważam tę Pana wypowiedź za wyjątkowo głupią :-)
R,

[maziek]

Jeszcze (ostatni raz) zwrócę Ci na pewną kwestię uwagę: czy uważasz że rozbieranie żartów, w których celowo używa się języka niepoprawnie, ma sens? Jeśli tak to nie mam uwag, a jeśli nie, to przeczytaj całe zdanie zaczynające się od "zaś".

[Stanisław Remuszko]

Cokolwiek odpowiem, będzie źle, więc odpowiem zgodnie z własnym rozumem i sumieniem.
Otóż uważam, że Twoje "zaś" nie ma nic wspólnego z "celowo użytym niepoprawnym językiem". Moja wybiórcza pamięć mi podpowiada, że Ty (nie Ty jeden) tak piszesz "zaś" normalnie, na co dzień, nie dla zgrywy. A już "rozbieranie żartów", jak to ujmujesz, byłoby ostatnią rzeczą, o którą bym sam siebie posądzał.
Pozdrawiam Cię serdecznie, z wdzięcznością i z respektem, i dobrze Ci życzę :-)
Staszek

[Stanisław Remuszko]

Czy w obecnej rzeczywistości prawno-technicznej istnieje, poza przypadkiem, możliwość zidentyfikowania osobnika, który z zatłoczonego miejsca dzwoni do sądu, za pomocą przygotowanego wcześniej nagranego komunikatu informuje o podłożonej bąbie, po czym pozbywa się zarówno telefonu na kartę jak i (gdzie indziej) samej karty? Nawet przy wytężonej współpracy ABW, CIA, FSB i MOSAD? Istnieje taka możliwość czy nie istnieje? (poza przypadkiem, powtarzam)
R.  

[NEXUS6]

Kiedyś spytałem rzeczonego prof. Haneja, czy dużą literą piszemy tylko osobowe ("Ty", "Ciebie" itp.), czy także dzierżawcze ("twój", "twa" itd.) . Prof. odparł, że grzecznie jest i jedne i drugie.
BTW: "zaś" stawiamy na II albo i III miejscu, nigdy na początku zdania.

Czy z angielskiego egoizmu i polskiej kurtuazji, z jednoczesnym polskim pomniejszaniem siebie?

Uważam, że nikt nie zna miarodajnej i weryfikowalnej odpowiedzi na to pytanie.

Uważam też że pisanie Polska z dużej, ale polski (przym.) z małej jest wyjątkowo głupie

Uważam tę Pana wypowiedź za wyjątkowo głupią :-)
R,

Jak bym poszedł Pańskim tropem, to bym napisał że sam Pan piszesz głupoty, ale nie pójdę... Zamiast tego zapytam jakie jest uzasadnienie pisania rzeczownika z dużej, a przymiotnika od tego samego słowa z małej?
Sprawdziłem z tym angielskim I i jedyne uzasadnienie jakie znalazłem to to, że  małe i nie wyróżnia się dostatecznie wizualnie. Nigdy nie pisało się you z dużej, jedynie w odniesieniu do Boga, albo Your Majesty, etc., tak że Maziek: Źle Cie nauczycielka uczyła, chyba jej się pomieszaly 2 języki.

[Stanisław Remuszko]

jakie jest uzasadnienie pisania rzeczownika z dużej, a przymiotnika od tego samego słowa z małej?

Takie prawomocne uzasadnienie nie istnieje. Uzus.
R.

[NEXUS6]

jakie jest uzasadnienie pisania rzeczownika z dużej, a przymiotnika od tego samego słowa z małej?

Takie prawomocne uzasadnienie nie istnieje. Uzus.
R.

Czyli zwykła glupizna.