Pokaż wiadomości
Ta sekcja pozwala Ci zobaczyć wszystkie wiadomości wysłane przez tego użytkownika. Zwróć uwagę, że możesz widzieć tylko wiadomości wysłane w działach do których masz aktualnie dostęp.
.
.
.
)
Zbyt wielu epigonów miał ale w zasadzie to wizjoner.Tego mu nikt raczej nie odbiera, chodzi o to ile wyjaśnień musisz dopisać do danego wytworu, żeby ktoś uznał to za dzieło sztuki. Czy na przykład, gdybyś nie wiedział, a natknął się na to porzucone na ulicy to byś pomyślał "o, dzieło sztuki!" - czy "o, ale śmieszna foremka na frytki". Rozumiesz, można wykopać paleolityczną wenus w ogródku i raczej każdy pomyśli sobie, że to dzieło - ale czy pomyśli to, gdy wykopie kawałek kodu QR? Ten kwadrat jest sztuką tylko łącznie z osobą Malewicza i jaką-taką wiedzą o nim i jego współczesności. To na poziomie ogólnej ogłady żeby nie palnąć przy kimś mądrzejszym "a kto ten kontakt tak zamalował na czarno?". Nie mówiąc o delektowaniu się nim. Jest to także dzieło samounicestwiające siebie i stworzony przezeń kierunek - bo co jeszcze można odjąć od obrazu, aby pójść dalej? Wiesz, mistrz sobie bardzo dużo nawymyślał a na koniec doszedł do wniosku, że syntezą tych wszystkich skłębionych i awangardowych myśli jest czarny kwadrat na białym tle. OK. Ale gdybym tego nie wiedział? Symbol tak uproszczony wywiera jakiekolwiek wrażenie tylko na zaznajomionych z jego symboliką.
- w pewnym sensie. Jest albo nie jest (ów obraz sztuką), zależnie czy zostałeś poinformowany, bądź się spodziewasz, że to ma być dzieło sztuki. W przeciwnym wypadku możesz się naciąć, jak to pisał Lem na drzwiczki od komina w muzealnej sali. A może to bułki pani pilnującej w siatce były, nie pomnę.
