Paweł Majewski w cytowanej recenzji w poście powyżej zauważa:
O tym, że gdzieniegdzie szwankuje kwerenda, świadczy też fragment ze strony 608, będący wzmianką opartą na jednym z późnych tekstów prasowych
Lema: „W trzecim tomie historii powojennej filozofii w Polsce Lem znalazł swoje nazwisko, choć sam skromnie przyznawał, że nie pasuje do żadnego sy-
stematycznego ujęcia” z przypisem odautorskim „Nie udało się ustalić, którą konkretnie publikację miał na myśli pisarz”. Otóż miał na myśli trzytomową
syntezę Polska filozofia powojenna pod redakcją Witolda Mackiewicza, w której ostatnim tomie (Warszawa, Agencja Wydawnicza Witmark 2005) znalazł się
poświęcony mu rozdział autorstwa Pawła Okołowskiego (s. 179–204). Odnalezienie tej książki w dowolnym katalogu, choćby w Nukacie, z pewnością by-
łoby łatwiejsze niż żmudne poszukiwania tropów przodków Lema w rozproszonych archiwaliach.
https://www.researchgate.net/publication/366198569_Z_kosmosu_na_Ziemie_i_z_powrotem_Agnieszka_Gajewska_Stanislaw_Lem_Wypedzony_z_Wysokiego_Zamku_Biografia_Wydawnictwo_Literackie_Krakow_2021_ss_712
To jest ciekawe, że autorka nie znalazła książki pod redakcją Mackiewicza, ale jednocześnie konsultowała, o tym nie pisze już Majewski, aż z dwoma osobami sentencję łacińską "in mala mundi vita" (w złym życiu świata), ss. 585-586.
