[size=24]J[/size]ak już napisałem kiedyś; nie będę w żadnym wątku polemizował na temat wiary. Ale nie widzę nic zdrożnego w udostępnieniu kilku cytatów (nie opatrując ich żadnym swoim komentarzem.) A więc:
Specjalnie dla Blady'egorunner'a.
[size=10] [...] Zwłaszcza w naszych czasach, poszukiwanie prawdy ostatecznej nie ma konkretnego kierunku. [...] Pozytywne osiągnięcia ( nauki, przyp.cyt.) nie powinny jednak przysłaniać faktu, że [...] rozum, skupiony jednostronnie na poszukiwaniu wiedzy o człowieku jako podmiocie, wydaje się zapominać, iż powołaniem człowieka jest dążenie do prawdy, która przekracza jego samego. Bez odniesienia do niej każdy skazany jest na samowolę ludzkiego osądu, a jego istnienie jako osoby oceniane jest wyłącznie według kryteriów czysto pragmatycznych, opartych zasadniczo na wiedzy doświadczalnej, pod wpływem błędnego przeświadczenia, że wszystko powinno być podporządkowane technice. Rezultat jest taki, że zamiast wyrażać jak najlepiej dążenie do prawdy rozum chyli się ku samemu sobie pod brzemieniem tak rozległej wiedzy, przez co z dnia na dzień staje się coraz bardziej niezdolny do kierowania uwagi [...] w stronę prawdy bytu. Nowoczesna filozofia zapomniała, że to byt powinien stanowić przedmiot jej badań, i skupiła się na poznaniu ludzkim. Zamiast wykorzystywać zdolność człowieka do poznania prawdy, woli podkreślać jego uwarunkowania oraz ograniczenia, którym podlega.
Doprowadziło to do powstania różnych form agnostycyzmu i relatywizmu, które sprawiły, że poszukiwania filozoficzne ugrzęzły na ruchomych piaskach powszechnego sceptycyzmu. [...] Uprawniona wielość stanowisk ustąpiła miejsca miejsca bezkrytycznemu pruralizmowi, opartemu na założeniu, że wszystkie opinie mają równą wartość: jest to jeden z najbardzej rozpowszechnionych objawów braku wiary w istnienie prawdy, obserwowanego we współczesnym świecie.
[...]
Obserwacja <<oczyma umysłu>> rzeczywistości stworzonej może doprowadzić do poznania Boga. Poprzez stworzenia daje on bowiem rozumowi wyobrażenie o swojej <<potędze>> i <<boskości>> (por. Rz1,20). Wyraża się w tym uznanie, że rozum ludzki posiada zdolność, która zdaje się nieledwie przekraczać jego własne naturalne ograniczenia: nie tylko nie jest zamknięta w sferze poznania zmysłowego, potrafi bowiem poddać je krytycznej refleksji, ale analizując dane zmysłowe może też dotrzeć do przyczyny, z której bierze początek wszelka dostrzegalna rzeczywistość. Językiem filozoficznym możnaby powiedzieć, że ten doniosły tekst Pawłowy potwierdza, iż człowiek posiada zdolność pojmowania metafizycznego.
[/size]
( Jan Paweł II, Encyklika Fides et Ratio ).
Wspominany w tekście cytat:
[size=10] (Rz 1,20) ,,Poprzez to bowiem, co zostało stworzone, gdy świat zaczął istnieć, poznaje się to, co w Nim niewidzialne, łącznie z Jego odwieczną mocą i Bóstwem.'' [/size]