14
« dnia: Wrzesień 25, 2022, 01:10:26 pm »
Owszem, szczerze mówiąc też zacząłem od żony, dziwne, że nie jest obecnie bożyszczem wegan, makijażystek i kijków norweskich a także ministry Moskwy. Nie tyle mnie dziwi życiorys gen. Zajączka, co reakcja rodaków (że nie został potępiony). Słusznie czy niesłusznie zasług i win nie waży się się jedną wagą a raczej tym bardziej, im później nastąpiły. Dlatego na starość można podłe życie w oczach ludzi "odkupić", albo całe przyzwoite życie "przekreślić" robiąc u schyłku coś powszechnie uważanego za brzydkie. Często nawet wystarczy przestać być altruistą i zająć się wreszcie sobą - nawet pozostając przyzwoitym człowiekiem.
A że tempora - jadę sobie dziś 8 rano rowerykiem, puściutko, brak pieszych, i w związku z tym zdecydowałem się przejechać krótki odcinek (200 m) chodnikiem, bo mi się nie chciało 2x przez jednie przeprawiać. Nagle zza przystanku wychodzi z widocznym wysiłkiem, ukryty wcześniej, dziadek o dwóch kulach, więc omijam go szerokim łukiem ale ten coś gada, więc się zatrzymuję. Myślałem że o coś pyta, albo potrzebuje pomocy. Gość ledwie lezie (ale z dużym samozaparciem) i jest, sądząc z bardzo bełkotliwej mowy, po wylewie. Próbuję zrozumieć o co mu chodzi - a ten mnie opieprza, że jadę po chodniku. Moja odpowiedź, że zasadniczo przepraszam, jakbym wiedział, że tu będzie, to bym go objechał na kilometr spowodowała, że facet próbował mi zadać celowany cios kulą. Przestraszyłem się, że się wywróci i zabije więc odjechałem w te pędy. Ale teraz żyje w trwodze. Nawet inwalida o dwóch kulach może człowieka znienacka i przebiegle zaatakować.
Pokaż wiadomości