Klub PoLemistów

[liv]

a ANIEL-a, to oczywiście od mego anielskiego charakteru

A NIE Automat NIELiniowy?  

[olkapolka]

Natomiast ostatnio dowiedziałem się o dziele Joyca pt. "Finnegans Wake", ale przyznam szczerze, że boję się po nie sięgnąć...

I slusznie...ze sie boisz;)moze przesadzam ale na poczatek przygody z JJ moze np Portret artysty z czasow mlodosci...moze nie wystraszy Cie smiertelnie;)...oczywiscie to moje subiektywne zdanie (MSZ w opozycji do IMO?)

[Q]

moze np Portret artysty z czasow mlodosci...moze nie wystraszy Cie smiertelnie;)

Czytałem. Powieść jest całkowicie realistyczna i raczej nie-eksperymentalna.

Najciekawsze chyba jest to, że pojawiają się w niej różne wątki i postacie, które potem powrócą w literaturze J.J'a, w "nieco" innym kształcie.

[liv]

Nie wiedziałem, gdzie to umieścić a nowego wątku nie chcę zaczynać. Więc tu.
Jacek Kaczmarski zadedykował jeden ze swoich wierszy/piosenek naszemu patronowi.
Czytam, i niby nawet rozumiem sens wypowiedzi. Ale nie bardzo widzę związek z obdarowanym dedykacją.
Może wy?

Ogłoszenie w kosmos
Stanisławowi Lemowi

W całym kosmosie swą obecność
Oddam za Ziemię niebezpieczną

Odstąpię Ziemię z jej bogactwem
Za myśli jasne, choć niełatwe

Myśli wymienię, bo nienowe
Na nieużyte jeszcze słowa

Przeznaczę słów gatunek pierwszy
Na nieomylność moich wierszy

Odstąpię wierszy doskonałość
Za jedno ocalone ciało

Za ocaloną duszę w ciele...
      Ale to wszystko tak niewiele...

5-02-1995

Zamieszczona na płycie "Pochwała łotrostwa". Ale to chyba zły trop.

[liv]

PRZEDLEMIŚCI, też istnieją
Buszują tu maturzysty rożnorakie, gotowców szukając, a tymczasem w podstawówkach, "Robocie bajki" młode lepniacze główki nękają.
Dopadło to i mojego dziecia
Podsunąłem więc księgę z solidnej serii GW i śledzę co dalej. Dzieć początkowo wykazał spore zainteresowanie ,ale po trzech stronach "Uranowych uszu" stwierdził, że nic nie rozumie. Za to rozróżnia postaci. W szkole widać pani coś objaśniała, bo dzieć wyprodukował takie oto:

[maziek]

Chcesz powiedzeć, iże dziecina toto uzdajała? No, no, Mróz mógłby się bać .

[olkapolka]

W szkole widać pani coś objaśniała, bo dzieć wyprodukował takie oto:

Fiu...fiu... Tata pomagal dzieciowi?

[liv]

Tata pomagal dzieciowi?

Nic a nic, tzn. dzieć poprosił żebym mu coś(to) wydrukował. I tyle mojej pomocy. Lekko wyrodny w tym temacie jestem i  na szkołę zwalam
Zresztą w paincie, to ja cieńszy jestem nawet od dziecków.

[ANIEL-a]

Gratulacje dla dziecia )

I spokojnie, zrozumie jak będzie starszy/a, byle uraz nie pozostał

A skoro pojawił się temat lektur szkolnych, to woda na młyn mojej obsesji (można nie czytać  )

Bo programy szkolne to chyba układa jakiś analfabeta, któremu tylko tytuły ktoś przeczytał! "Bajki..." to dla dzieci (aż dziwne że Bajek z królestwa Lajlonii im nie zapodali), Anielka - to o małej dziewczynce z pieskiem, dla czwartej klasy podstawówki (wyjątkowo przestraszyłam moją matkę, jak w poważnym wieku lat 10 doszłam do śmierci Karuska i płakałam nad tym rozpaczliwe dobre pół dnia...), Janko muzykant - jak wyżej.... A Przygody detektywa Konopki to pewnie dają na koniec liceum, wszak to utwór kryminalny.... Arrrgh

[Q]

Z tym doborem lektur to WIELKA, ŚWIĘTA RACJA ANIEL-u.

W istocie wszystkie te "Antki", "Tadeusze" (z dorosłej perspektywy uważam rzecz za genialną), "Katarynki", "Kamizelki", "Nasze (i Romana) szkapy" statystyczne dziecię albo traktuje jako horror (bo i śmierć tam jest, i nędza), albo przyjmuje z obojętnością (jeśli nie z uśmieszkiem), niezbyt wiedząc o co kamą. Wiem po sobie.

Pamiętam też, że "Test" i "Bajki..." przyswajane w szkole o mało mnie do Lema nie zniechęciły. Z perspektywy mojej ówczesnej percepcji jawiły mi się niezrozumiałym bełkotem. (Uratował mnie fragment o Setaurze w podręczniku fizyki.)

(Zastanawiam się wręcz, czy upadek czytelnictwa w Polsce nie wynika z niefortunnego wyboru lektur. I - w efekcie - z obrzydzenia dzieciom autorów, których twórczość w wieku dorosłym mogłyby pokochać....)

[maziek]

Z tym doborem lektur to WIELKA, ŚWIĘTA RACJA ANIEL-u

No nie przesadzajcie. Akurat pamiętam te lektury (tzn. pamiętam jak je czytałem w szkole) i pamiętam, że rozumiałem i reszta klasy też. Może nieco powierzchownie ale podstawowy przekaz zdecydowanie docierał. One były nieco tendencyjnie dobrane (w kwestii, że miały pokazać, że tamta rzeczywistość jest gorsza od nowej, słusznej rzeczywistości) ale w sumie powód nieistotny, a czytanie ważne.

Z Lemem to istotnie zdrowo nietrafione, bo to niby abstrakcja, ale żeby ją zrozumieć trzeba mieć "dorosłą" wiedzę o świecie. Na ten poziom Niezwyciężony byłby lepszy, ale stawiam, że Kościół by sie nie zgodził .

[Q]

Na ten poziom Niezwyciężony byłby lepszy, ale stawiam, że Kościół by sie nie zgodził .

Zaraz... Symbol wiary daremnej to w "Obłoku..." był. No chyba, że o to chodzi, że w niebo polecieli, a Boga nie widzieli .

[liv]

W imieniu dziecia, dzięki za dobre słowo.
Co do lektur, problem robi się urojony. Jeszcze w podstawówce większość czyta. W gimnazjum zdecydowana mniejszość. W liceum – jednostki.
Królują bryki i omówienia internetowe. Zasada jest prosta, im grubsza książka, tym mniej czytelników.
Oczywiście, zasada dotyczy lektur. Zresztą, Radek o tym pisał i to pokrywa się z moimi obserwacjami.
Z przyswajaniem lektur jest jeszcze ten problem (poza ich doborem), że jakiś czas temu zrezygnowano z szerszego omawiania tła, a praktycznie nie ma korelacji z np. historią. I tak np. dzieci obmawiają Pana Tadeusza (bodaj w gimnazjum), nie mając pojęcia o ówczesnej sytuacji Polaków i wojnach napoleońskich. Lalkę bez wiedzy o kapitalizmie przemysłowym, zaborach itp.
Pozostają wiec fabułki i opisy przyrody, a nie daj Boże rymy – dziwić się?
Jeszcze jako tako, do wrażliwszych, trafiają książki o podłożu egzystencjalnym typu Jądro ciemności, czy Zbrodnia i kara.

[maziek]

Zaraz...

Właśnie, zaraz, zaraz, trochę poewoluuje ta nekrosfera jeszcze i będzie deux ex machina (dosłownie) !

[liv]

Zaraz...

Właśnie, zaraz, zaraz, trochę poewoluuje ta nekrosfera jeszcze i będzie deux ex machina (dosłownie) !

Trudno jej ewoluować, bo po rozwiązaniu problemu/zagrożenia, zaraz rozpada się na proste cząstki. Chyba, że natrafiłaby problem z którym dłużej trza się parać. Wtedy, ubocznie,nadmiarowo,  świadomość mogłaby się wykluć (i rozpadać się byłoby boleśniej) A jak problem nierozwiązywalny, to i do Deuxa by doszła .Albo do cna się zużyła.