Pokaż wiadomości
1
Akademia Lemologiczna / Odp: Akademia Lemologiczna [Pamiętnik znaleziony w wannie, albo Zaczontek]
« dnia: Sierpień 06, 2022, 04:19:01 pm »Na to wygląda - dorobili łazienkę i gotowe;)Ale Gmach jest wszędzie
I zrobiło się borgesowato. Gmach jako inna forma Biblioteki?
"Wszechświat (który inni nazywają Biblioteką) składa się z nieokreślonej, i być może nieskończonej, liczby sześciobocznych galerii, z obszernymi studniami wentylacyjnymi w środku, ogrodzonymi bardzo niskimi balustradami. Z każdej galerii widać piętra niższe i wyższe: nieskończenie. Układ galerii jest niezmienny." - "Biblioteka Babel"
Układ niezmienny tylko ścianki działowe powstawiali?
Dick też bardzo pasowny - N stara się podejść do zastanego świata gmachu racjonalnie. Próbuje tłumaczyć sobie kolejne spotkania, zdarzenia - zrozumieć swoją rolę - na nic...otoczenie nie poddaje się analizie.
W sumie to łączy się z obrazem wojny - którą przywołał liv - wojna to nie zwykły, "normalny" czas. Człowiek próbuje egzystować, pracować, żyć, ale świat zaczyna rządzić się odmiennymi prawami, nie można uzyskać odpowiedzi na podstawowe pytania, nawet najbliższa przyszłość...nadchodzące godziny...pozostają niewiadomą. Kolejne działania są podejmowane ad hoc.
Gmach nie daje się ujednoznacznić. A ta fazowość:
Ogólniej, to mam wrażenie że rzecz była pisana „kompulsywnie”. Jakby pisarz podchodził do niej w różnych nastrojach i „wylewało się z niego”....nie pomaga. Też mam takie wrażenie - kompulsywności. Kreowany świat raz jest poważny, raz absurdalny, groteskowy do przesady...samo życie?
Raz długie opisy, innym razem makarony dialogów.
Gdy wpadał w fazę nelogizmów, to leciał bez kontroli i wtedy nawet miałem przesyt (w archiwum- bibliotece). W każdym razie silnie czuję spontaniczność pisanego, ale też pewną surowość materiału.
Nazwiska...:
to samo słowo czy nazwisko znaczy na różnych piętrach coś innego.
- I nazwisko?
- A jakże! Jak się patrzy! Ha, ha, piękna by to było historia – jawne nazwisko głównodowodzącego, dajmy na to! Nie zauważył pan specyficznego brzmienia nazwisk jego sztabu?
- A rzeczywiście…
- No widzi pan.
Stąd próba rozgryzienia ich wydaje się niemożliwa, ale...:
Notabene, u Lema jest dwóch Mlassgracków:To ciekawe, że Lem dwukrotnie użył tego nazwiska - w końcu to nie Kowalski...
- To oni mają i opozycję.
- Tak, ale na jej czele też stoi Kalkulator. Profesor Mlassgrack przypuszcza, że on ma, oprócz elektrycznego, także polityczne rozdwojenie jaźni. Słuchaj pan dalej...
Mlassgrack – brygandier...taki Mlaskacz?
Brat Malchus...to wydaje się łatwe:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Malchus
Doradca? Panujący?
Cóż u Lema to tryplet "na lewo i prawo rozpowiada, że rozszyfrował Biblię"...co zagraża nie bogu, a zakonowi;)
Orfini - ksiądz-oficer...mnie kojarzy się z orfizmem:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Orfizm_(religia)
Dodajmy, że to chyba pierwsza osoba z którą N obszedł się dosyć obcesowo – strasząc wyimaginowanymi paragrafami (które nie są obce sztrykującym sekretarkom – liczącym oczka;)
Kruh – Okruch:)
Do pozostałych nazwisk może wrócę…na innych piętrach - teraz uchylam drzwi do rozdziału IV czyli długa pogawędka przy herbatce u Ermsa i Prandtla.
Muszę powiedzieć, że jak już raz się otworzy ten worek ze skojarzeniami do doświadczeń wojennych, to trudno go na powrót zasznurować.
Czytając ponownie o wizycie N u Ermsa …cóż, przyszło mi do głowy, że te próby wydobycia papierów, instrukcji są podobne do zdobywania przez Żydów papierów dających możliwość przeżycia.
Ale! W sensie ogólniejszym są też próbą zrozumienia świata i naszego miejsca w nim, bo to, co N przeczytał w instrukcji prowadzi do życiospisu – można to zrozumieć jako zapis tego co było i będzie – zajrzenie we własną przeszłość i przyszłość (poczułeś czekający za cienką przegrodą nieruchomy, biały labirynt), ale też (przyziemniej) to taka teczka spreparowana przez służby – życiorys, przegląd działalności, kontaktów…ba, moich myśli nawet – uświadamia sobie N.
Wszystko jest szyfrem.
Pan Majewski ładnie to łączy (w przypisach) z próbami analizy dzieła literackiego, nadinterpretacjami (Gigamesh?).
Kończąc – te niezapisane kartki…to już było…"Szpital…" i zapiski Sekułowskiego „Mój świat”…nie było w nich nic…nic…
