Filmy SF warte i nie warte obejrzenia

[Terminus]

Jeśli chodzi o to, że filmy w kinie oglądane bronią się lepiej, to przytoczyć tu można takie przysłowie drukarskie, że na kredowym papierze to nawet g**o świetnie wygląda.

Oczywiście, że na dużym ekranie ogląda się przyjemniej, szkoda że tylko w niewielu przypadkach daje to jakąś istotną poprawę.

Żebym Wam nie opowiedział, jak kiedyś z powodu pomyłki w repertuarze kina trafiłem do sali kinowej by ujrzeć wyświetlany zamiast filmu, który chciałem obejrzeć, obraz (nie nazwę tego filmem) pod tytułem Gulczas, jak myślisz? Jest to jedno z moich bardziej traumatycznych wspomnień. Wątpię czy dałoby się uratować sprawę nawet ekranem o przekątnej 400m.

[Deckert]

Poza tym film był z tego co wiem dość wierną ekranizacją komiksów, a te zbudowane są w znacznym stopniu na klimacie, a nie na jakiś oszałamiających treściach i podczas oglądania go trzeba było podchodzić do niego bardziej jak do komiksu, chłonąc klimat i styl, a nie jak do filmu który ma do przekazania jakieś głębsze przesłania. Zapraszam do kina.

Być może jest to po prostu przykład, że komiks niezbyt dobrze ogląda się w kinie. Porównaj to z Sędzią Dredem, który też był pomyłką - z tym, że w tym przypadku nikt nawet nie silił się na jakieś artystyczne wizje.
Podobnie sprawa wygląda w przypadku prób przeniesienia gier video na ekrany kin. Porażka.
Jestem ciekaw jak wyjdzie kinowa wersja DOOM'a. Z tego co wiem, już coś się wokół tego dzieje.

CU
Deck

[Terminus]

W sieci jest już dostępny trailer Dooma, jeśli kogoś to interesuje. Nie wygląda na szczególnie ambitny film Zresztą, oto adres.

[Deckert]

Taaaa... właśnie ściągnąłem sobie trailer. To jest wzorowane na Doomie 3. Będzie jatka, oj będzie... Ale napewno nie pójdę na to do kina (mimo iż Doom'a uwielbiam).

CU
Deck

[Bladyrunner]

Podobnie sprawa wygląda w przypadku prób przeniesienia gier video na ekrany kin. Porażka.
Jestem ciekaw jak wyjdzie kinowa wersja DOOM'a. Z tego co wiem, już coś się wokół tego dzieje.

CU
Deck

Problem w tym, że próbuje się ekranizować wyłącznie zręcznościówki, a tu popis dla scenarzysty jest raczej żaden. Gdyby odpowiedni ludzie wzięli się za jakiegoś porządnego RPGa z mocną fabułą i nie obsadzili w głównej roli Sylvestra Stalone'a to mogło by nawet coś ciekawego z tego wyjść.

[Terminus]

Mysle, ze do ekranizacji nadaly by sie takze niektore przygodowki, a przy duzym talencie realizatorow efekt moglby byc miazdzacy. Wezmy na przyklad 'Day of the Tentacle', czy tez Pratchettowski 'Discworld'. Coprawda to drugie to studnia bez dna, setka ksiazek dawalaby pole do wymyslenia fantastycznych fabul, ale naprawde wymagaloby to duzo wyczucia. Natomiast w pierwszym przypadku mozna by wysmazyc arcydzielo psychodelii i humoru.

[Deckert]

Wątpię.
Przenosiny świata interaktywnego do świata "martwego" - czy też biernego jest słabym pomysłem. W drugą stronę jak wiemy działa to znacznie lepiej.

CU
Deck

[Bladyrunner]

Wątpię.
Przenosiny świata interaktywnego do świata "martwego" - czy też biernego jest słabym pomysłem. W drugą stronę jak wiemy działa to znacznie lepiej.

CU
Deck

Idąc dalej tym tropem trzeba by uznać, że wszelkie przenoszenie dzieł z jednej formy na inną, a więc również ekranizacja książek, jest słabym pomysłem. Inna sprawa, że nie jest to łatwe i zazwyczaj rzeczywiście nie wychodzi z tego nic wielkiego, ale zestaw ilość wszystkich zekranizowanych książek z ilością udanych przeniesień, a później zobacz ile nakręcono filmów na podstawie gier, a zrozumiesz, iż za wcześnie jeszcze żeby tą konwencję skreślać jako bezsensowną.
A tak na marginesie, to filmy w grze "Wing Commander IV" miały wyższy poziom niż pełnometrażowy film na podstawie tej gry, co dobrze obrazuje poziom twórców, którzy puki co podejmują się takich przedsięwzięć.

[Bladyrunner]

Jeśli chodzi o to, że filmy w kinie oglądane bronią się lepiej, to przytoczyć tu można takie przysłowie drukarskie, że na kredowym papierze to nawet g**o świetnie wygląda.

Oczywiście, że na dużym ekranie ogląda się przyjemniej, szkoda że tylko w niewielu przypadkach daje to jakąś istotną poprawę.
 

Zgoda ale wszystko zależy od  konwencji w jakiej film powstał i jeśli główny nacisk położono na klimat (co nie oznacza, że treść musi być denna), to straty widza oglądającego na ekranie monitora komputerowego lub telewizora są bardzo wyraźne i poważnie mogą zepsuć wrażenie całości. Poza tym kino wyolbrzymia także błędy i kiepski film, który uszedłby niedzielnym popołudniem w TV, w kinie będzie katastrofalny i nie do wytrzymania.

[Deckert]

Idąc dalej tym tropem trzeba by uznać, że wszelkie przenoszenie dzieł z jednej formy na inną, a więc również ekranizacja książek, jest słabym pomysłem.

Nadinterpretujesz to co napisałem. Książka to treść bierna - czytaj liniowa więc nie ma problemów z przeniesieniem na ekran filmowy. Obydwie formy są nieinteraktywne. Inaczej jest z grami. Spójrzmy na tego wspomnianego wyżej Doom'a 3. Gra ma tak fenomenalną grafikę, że budowanie liniowej fabuły filmowej mija się z celem. Cóż możemy bowiem zobaczyć na ekranie? Nieco podrasowaną (bo prerenderowaną) grafikę. Doom jest typową grą nieliniową, a więc od ciebie zależy wszystko co się dzieje. Kino tego nie oferuje.

iż za wcześnie jeszcze żeby tą konwencję skreślać jako bezsensowną.

Znowu za daleko wyprzedziłeś. Niczego takiego nie napisałem. Wyrażam jedynie sporą wątpliwość.

[Bladyrunner]

Książka to treść bierna - czytaj liniowa więc nie ma problemów z przeniesieniem na ekran filmowy. Obydwie formy są nieinteraktywne.

Książka ma za to narrację, która zawiera w sobie często większość treści, które są później nie do oddania w filmie.

Spójrzmy na tego wspomnianego wyżej Doom'a 3. Gra ma tak fenomenalną grafikę, że budowanie liniowej fabuły filmowej mija się z celem. Cóż możemy bowiem zobaczyć na ekranie? Nieco podrasowaną (bo prerenderowaną) grafikę. Doom jest typową grą nieliniową, a więc od ciebie zależy wszystko co się dzieje. Kino tego nie oferuje.

Dlatego też pisałem, że ekranizowanie zręcznościówek nie ma sensu, bo nie mają one praktycznie fabuły, tak więc zwyczajnie nie ma w czym rzeźbić. Inaczej wygląda sprawa z grami RPG i przywołanymi przez Terminusa przygodówkami, ponieważ mają nieraz materiał na cały serial i dobry scenarzysta mógłby wysmażyć z tego cudeńko.

Nadinterpretujesz to co napisałem

Wiem, ze nie miałeś tego na myśli i nie to chciałeś powiedzieć, ale chcę ci ukazać jakie są konsekwencje takiego ujęcia rzeczy, a jeśli jest tak, ze tylko wyrażałeś swoją wątpliwość, to jednak sposób twojej wypowiedzi zdawał się wskazywać na co innego (ale może nie mam racji).

[Deckert]

Książka ma za to narrację, która zawiera w sobie często większość treści, które są później nie do oddania w filmie.

Oczywiście, ale jest to od razu pole do popisu dla realizatorów. Aby film był dobry musi się spotkać wielu bardzo uzdolnionych ludzi. Pieniądze nie są miernikiem jakości - jak wiemy :-). Niestety gry są produktem komercyjnym i realizowany na ich podstawie film będzie startować z pozycji produktu komercyjnego. I dlatego właśnie zwykle jest to film niedający się oglądać - patrz np: AVP.
Film musi mieć duszę podobnie jak dobra gra. Moja wątpliwość wynika więc z trudności dublowania sukcesów pierwowzoru. Co innego gdy w rachubę wchodzi sytuacją jaka zaistniała przy grze The Dig. Była to przygodówka w starym dobrym stylu, która miała świetny klimat zbudowany na podstawie scenariusza, który miał realizować Stevie Spielberg. Filmu postanowiono nie realizować, ale pomysł przeniesiono na ekran komputerów. Gra nie była sukcesem, ale miała coś w sobie i grało się przyjemnie.

[Deckert]

Wiem, ze nie miałeś tego na myśli i nie to chciałeś powiedzieć, ale chcę ci ukazać jakie są konsekwencje takiego ujęcia rzeczy, a jeśli jest tak, ze tylko wyrażałeś swoją wątpliwość, to jednak sposób twojej wypowiedzi zdawał się wskazywać na co innego (ale może nie mam racji).

Oto odpowiedź, od której zacząłem:

Wątpię.

[Bladyrunner]

Książki Dicka są w dużej mierze komercyjne, a przecież powstało na ich podstawie parę niezłych filmów w tym jedno arcydzieło. Arcydzieło to zresztą znacznie przewyższyło pierwowzór, a stało się to dzięki temu, że było one raczej inspirowane pierwowzorem, niż stanowiło rzetelną ekranizację. Jest to zresztą ze względy na zróżnicowanie form moim zdaniem jedyna sensowna droga, żeby przenieść dzieło i taką samą drogę należałoby  obrać przy ekranizacji gier.
A jeśli chodzi o możliwości, to widziałem parę w miarę udanych filmów których scenariusze powstały w skutek inspiracji obrazem (ale nie "Demony wojny wg. Goi" )

[Bladyrunner]

Ok, zatem ukazałem ci dokąt prowadziłoby takie myślenie gdybyś tak myślał