http://biznes.interia.pl/news/polska-stracila-na-zlocie-5-mld-zl,1980509,Rok 2013 przyniósł przełom na rynku surowcowym - ceny złota w końcu zaczęły spadać. Z nadmuchiwanego przez dekadę balonu zaczęło wyraźnie uchodzić powietrze. Rynkowa cena uncji obniżyła się z 1675 do 1202 USD, czyli skurczyła się o 28 proc.
Spadek cen kruszcu - choć dobrze świadczy o kondycji światowej gospodarki - oznacza jednak problemy dla Narodowego Banku Polskiego (NBP), który w złocie ma ulokowanych część swoich rezerw. W Banku Anglii ma zdeponowane 98,3 tony złota, a 4,9 tony trzyma we własnym skarbcu.
Taniejące złoto sprawiło, że bank centralny stracił na kruszcu w rok 5,1 mld zł (wartość złotowych rezerw spadła z 17,1 do 12 mld zł). Co prawda, to tylko papierowa strata (złoto nie wyparowało, Polska nadal ma tyle samo sztabek, ile rok temu), jednak ma ona spore znaczenie dla polskiej gospodarki.
http://pl.wikipedia.org/wiki/Kamienie_raiKamienie rai – duże, kamienne dyski wytwarzane dawniej przez mieszkańców wyspy Yap i sąsiednich wysp Mikronezji, tradycyjnie wykorzystywane tam jako środek płatniczy. Chociaż ich wyrobu zaprzestano w 1931 roku, do dziś możliwa jest wymiana handlowa z ich użyciem.
Na wyspie kamienie rai leżą licznie na skraju dróg albo wśród zabudowań. Kiedy kamień zmienia właściciela, zwykle pozostawiany jest na miejscu z powodu swojego ciężaru i związanych z nim trudności z transportem, a miejscowa ludność zapamiętuje, do kogo dany kamień należy.
Zastosowanie i wartość[edytuj | edytuj kod]
Kamienny pieniądz używany był w przeszłości wyłącznie przez mężczyzn. Dzisiaj jest jeszcze sporadycznie wykorzystywany przy zawieraniu symbolicznych umów, takich jak np. przeniesienie prawa użytkowania ziemi (ziemia na wyspie nie jest własnością prywatną). Kamień z reguły pozostaje wówczas na miejscu, zmienia się tylko jego właściciel. Kamienie są też symbolem narodowym, a ich rysunki umieszczane są m.in. na miejscowych tablicach rejestracyjnych.
Wartość kamienia zależała nie tylko od wielkości i jakości wykonania, ale także od jego historii. Jeżeli podczas powstawania kamienia zginęło wielu ludzi – albo nie zginął nikt – lub sprowadził go np. jakiś sławny żeglarz, to wartość kamienia rosła.