Nie chcę tu robić Cetowi offtopu, bo na to czuły, (...)
Tak, zdecydowanie jestem za tym, żeby nie rozwadniać wątku.
Może,
xetras, załóż nowy wątek pt. np. „
Popieram Bralczyka”
**
tylko żeby zaprezentować stanowisko etyczne.
Wiem, że prezentacja stanowisk etycznych to piękna inteligencka tradycja, od "J’Accuse…!" Zoli, przez - by rodzimego poletka się trzymać - "Niemców" (ktokolwiek ich napisał, Kruczkowski czy Zegadłowicz), oraz młodzieńczy - heroiczny - etap życia red. Michnika, po różne listy otwarte, rzucanie tego czy owego, i odmowy przyjęcia rozmaitych zaszczytów, ale zastanawiam się, czy w sytuacji zbrojnie napadniętych nie jest to aby luksus, na który ich - jako zbiorowości - nie stać (bo biologiczne przetrwanie okazuje się jednak istotniejsze od etycznych rozważań, a czasem i samej etyki) - o ile nie mówimy już o sprawach tak ekstremalnych jak kwestia uczestnictwa w zbrodniach okupanta, czy granice odwetu.
W każdym razie ja tam byłbym powściągliwy w dawaniu dziś Ukraińcom dobrych rad (w kwestiach innych, niż czysto techniczne).
Q, a kiedy, twoim zdaniem, był albo będzie właściwy/dobry czas na dyskusję o poborze, skoro teraz nie jest właściwy?
„czy w sytuacji zbrojnie napadniętych nie jest to aby luksus, na który ich - jako zbiorowości - nie stać”Po pierwsze
należałoby wykazać, że nałożenie wysokich podatków wojennych nie wystarczy żeby opłacić ochotników.Na razie nikt tego nie zrobił.
Ale pobór jest nieetyczny w każdej sytuacji.
„Luksus” polega na tym, że
„wy” (zwolennicy poboru) wysyłacie
„naszych” (przeciwników poboru) synów na front.
A sami imprezujecie.
Poniżej fragment artykułu z ostatniej Polityki:
https://www.polityka.pl/tygodnikpolityka/swiat/2264373,1,nastroje-siadly-nad-ukraina-ciemne-chmury-trzeba-pilnie-podtrzymac-ducha-tylko-jak.readPAWEŁ RESZKA
Nastroje siadły, nad Ukrainą ciemne chmury. Trzeba pilnie podtrzymać ducha. Tylko jak?23 LIPCA 2024
W Ukrainie nastroje mocno siadły – zaufanie do władzy i wiara w to, że sprawy idą w dobrym kierunku. Do tego zza oceanu przychodzą przygnębiające wieści.
Zacznijmy od wesela. Warto, bo naprawdę było huczne. 31-letni Rościsław Ilnicki, do niedawna gwiazda prokuratury, żenił się z Roskolaną Moskwą, szeregową pracownicą Państwowego Biura Śledczego (w skrócie DBR). Ilnicki miał widoki nawet na szefa prokuratury obwodowej, ale odszedł z organów. 27-letnia Roskolana pracowała w kadrach DBR we Lwowie. Uwagę przykuwało tylko to, że do urzędu przyjeżdża nowiutkim Audi Q8, ale w końcu pochodziła z ustosunkowanej rodziny. Mama to znana adwokatka i przedsiębiorczyni. Inni krewni też na stanowiskach.
Media szeroko rozpisywały się o pełnej przepychu imprezie. Roskolana miała na sobie kosztowne dodatki: bransoletkę i kolczyki warte w sumie 60 tys. dol. Zabawa w położonym pod Lwowem kompleksie hotelowym Emily Resort trwała dwa dni. Pokoje w Emily zaczynają się od 2 tys. zł za noc, ale bywalcy mówią, że warto: spa, trzy baseny, sauny, prywatna plaża na jeziorem. Tysiącu gościom do tańca przygrywali artyści z najwyższej półki. W takt muzyki pląsała elita – biznesmeni, radni miasta Lwowa, byli pracownicy prokuratur i izb skarbowych. Bawiąc się, łatwo mogli zapomnieć, że trwa rosyjska inwazja, a żołnierze resztkami sił walczą o utrzymanie linii frontu.
Być może sprawa przeszłaby niezauważona. Jednak panna młoda sama sprowokowała kłopoty, zamieszczając w mediach społecznościowych zdjęcia i filmy z imprezy. Skandal był przeogromny i władze nie mogły pozostać obojętne. Pan młody natychmiast dostał powołanie do wojska. Nie miał jednak ochoty iść na front, więc profilaktycznie zniknął. Byli koledzy prokuratorzy wysłali za nim list gończy, ale poszukiwania były niemrawe. Tymczasem pod zdjęciami z wesela, które krążyły po sieci, pojawiało się coraz więcej ironicznych komentarzy w stylu:
„Ale przecież weselnicy ubrani w tradycyjne haftowane koszule. To znaczy, że są ukraińskimi patriotami”.
Być może to spowodowało, że organy ścigania wzięły się żwawiej do pracy. Ilnicki został pojmany na początku lipca. Był niedaleko, bo u swojej teściowej we Lwowie. Wpadł podczas przeszukania posesji – teściowa, jak się okazuje, jest podejrzewana, że za sute prowizje (ponad 10 tys. dol. od sprawy) pomaga poborowym nielegalnie wymigać się od pójścia na front. Zięciowi jednak pomóc nie zdołała.
Ilnicki zaraz po zatrzymaniu został wcielony do armii. Media z satysfakcją odnotowały, że służy w piechocie jako dowódca plutonu.
Wcześniej podobne sprawy bardzo często przysychały, rozchodziły się po kościach. Powodowało to narastające poczucie, że elita żyje w innej rzeczywistości – bawi się, zarabia, wyjeżdża drogimi autami na zagraniczne wakacje. Jednym słowem wojna omija ją bokiem, a ciężar ponoszą szarzy obywatele. [bold mój - C.]
– To prawda, że czym dalej od linii frontu, tym nastroje są bardziej bojowe – mówi POLITYCE Dmitrij, ukraiński oficer, który służy od początku inwazji. –
Politycy i biznesmeni mówią, że nie oddamy ani kawałka ukraińskiej ziemi. Tymczasem to „nie oddamy” sprowadza się do tego, że ja z moim oddziałem siedzę w okopie. A oni? Raz na jakiś czas zrzucają się na armię i kombinują, jak wyreklamować od służby swoich synów.Podobne głosy można usłyszeć od żołnierzy i ich rodzin dość często: bogaci i wpływowi od frontu potrafią się wykręcić. Wojują ochotnicy i zwykli zmobilizowani rekruci.
(…)
