[M] Fantasy i Science-Fiction

[draco_volantus]

trylogi sapkowskiego michk ?? jakiej trylogi?
Falcor -> to nie Tolkien wymyślił fantasy tylko Howard.
A ja przeczytałem ponad 200 książek fantasy jak kiedyś liczyłem :>
W tym kontekście dobrym wyboram jest conan z Cymerii i Czarnoksięznik z Archipelago również, bo czym jest trylogia Hein tej samej autorki, jeżeli nie tym samym co Czarnoksiężnik... tylko że sf zamiast fantasy. Proponowałbym rozbudować wątek z Ursulą K. Le Guin ponieważ jest to autorka która odnosiła sukcesy zarówno w fantasy jak i w sf. Uznana przez Lema oraz czytana przez Sapkowskiego i... przeze mnie :] Bardzo kobieca pisarka -> to jej główny atut
Uzdrawiam i życze powodzenia

[Falcor]

to nie Tolkien wymyślił fantasy tylko Howard.

Hmm, czyżby więc Tolkien "tylko" fantasy spopularyzował? A możesz coś więcej napisać o Howardzie, bo szczerze mówiąc (choć może nieco głupio się przyznać) to nigdy o nim nie słyszałem. A może i słyszałem tylko nie kojarzę. (sprawdzałem w Wikipedi i tam niestety nic nie ma).

[fibonacci]

Howard stworzyl Conana z Cimmerii.
napisal go jakies 20 lat przed wladca.

draco_volantus: Howard nie wymyslil fantasy, fantasy powstalo samorzutnie, mozna powiedziec  
tzn. starozytni wymyslali historie z roznorakimi stworami, i to byly poczatki fantasy. a pierwszym utworem fantasy byl gilgamesz, ktory powstal ok 2000 lat przed Chrystusem.

[Deckard]

Nie można powiedzieć, że fantasy powstało samorzutnie. Prawdą jest, że J.R.R. Tolkien jest najbardziej znaną osobą, która przyczyniła się do wielkiego sukcesu tego gatunku. Oprócz postaci z Władcy Pierścieni to wspomniany wcześniej Howardowski Conan z Cymerii jest ikoną fantasy.
Zgadzam się, że fantasy czerpie z mitologii oraz starożytnych legend wszelakiej maści. Fantasy jest jednak zupełnie nową jakością i podobnie jak science-fiction jej złoty wiek przypadł gdzieś na połowę XX w.

Innymi słowy dla mnie fantasy to swoisty rodzaj nowoczesnej mitologii dla ludzi XX w., którą jednakże stanowczo odcinam od starożytnej mitologii oraz legend znanych nam z kart książek historycznych. To nowy język, nowe sformułowania - w zasadzie cały nowy słownik określeń, nowe światy rozwijane przez wielu autorów - nie tylko pisarzy, ale także twórców gier RPG oraz komputerowych.

CU
Deck

[Falcor]

Howardowski Conan z Cymerii jest ikoną fantasy.

Jak to się mogło stać, że tego nie czytałem <robi się malutki>

I w dodatku nie ma tej książki w żadnej z okolicznych bibliotek. Granda!

[Deckard]

Jak to się mogło stać, że tego nie czytałem <robi się malutki>

hmmm Ja też nie czytałem.... i nie zamierzam... po prostu wiedziałem o tym.  

CU
Deck

[A-cis]

Ja również nie czytałem i nie zamierzam. Wystarczy że obejrzałem 2 filmy o Conanie z Arnoldem

[draco_volantus]

fibonacci -  niech Ci swieci :]
A-cis - racja
A ja mam na półce konan: godzina smoka, ale też nie czytałem, za to filmy mają świetny klimat
Ja tylko cytowałem Sapkowskiego, który twierdził, że fantasy powstało od magazynu weird tales i właśnie howarda
Uzdrawiam

[MS]

Mnie uczono, ze pierwsza powiescia fantasy byl Jankes na Dworze Krola Artura.

[NEXUS6]

Zaczytywalem sie Conanem w dziecinstwie, bylo super. Teraz to nie wiem jakbym go odbieral... Filmy, natomiast: 1 super, drugi total crap...

[Deckard]

Nie no, Szfarc-charakter zagrał Conana wzorcowo - do dzisiaj lubię ten film.  

CU
Deck

[Falcor]

Film oczywiście widziałem (pierwsza część świetna), ale nie wiedziałem, że jest on na podstawie książki. Myślałem, że one ukazały się później (jak w "Gwiezdnych Wojnach").

[Q]

Wiem, że wątek stary, ale wrzucę, bo a nuż się komu przyda...

Guy Gavriel Kay, żyjący klasyk fantasy (autor "Tigany", "Fionavarskiego gobelinu", "Sarantyńskiej mozaiki", "Lwów al-Rassanu", "Ostatnich promieni Słońca"; do tego tolkienista - redagował "Silmarilion" i "Niedokończone opowieści"), tak widzi różnicę międzygatunkową:

"I've always instinctively felt that the demarcation line between genres has to do with science fiction being extroverted and forward-looking, and fantasy being introverted and backward-looking."

Generalnie jest to trafne.


Edit: od razu wrzucę wywiad z Kay'em, jest w nim ciekawe zdanie - wygląda, że, tak jak Lem przy "Solaris", często pisząc "nie wie dokąd jedzie" i, że im dojrzalszy pisarsko się staje tym ma tak częściej:
http://katedra.nast.pl/artykul/2584/Wywiad-z-Guyem-Gavrielem-Kayem/

[ANIEL-a]

Ja natomiast always instinctively felt that dramat elżbietański był maniakalnodepresyjny i skierowany ukośnie w górę, a dramat starogrecki paranoidalny i skierowany w poprzek   

[miazo]

Nic bardziej błędnego! Ta linia demarkacyjna leży zupełnie gdzie indziej, o ile fantasy jest dość obłe, to science-fiction jest raczej kanciaste. Wystarczy wyobrazić sobie oba te gatunki na osi, wówczas stanie się jasne, że tę pierwszą reprezentuje liczba 3, natomiast SF - 4.